اطلاعات داروی آریستو سپان تریامسینولون
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد و مقدار مصرف:
بيماريهاي روماتيسمي.
درمان علامتي اختلالات التهابي و آلرژيک در سرکوب کردن سيستم ايمني.
درمان جايگزين در بيماريهاي نارسايي غدد فوق کليوي.
هيپرپلازي مادرزادي آدرنال ادم مغزي.
موارد منع مصرف و احتياط:
در پيشگيري از سندرم زجر تنفسي نوزادان، در صورت وجودآمنيونيت، عفونت يا تب، عفونت با هرپس نوع 2، عدم كفايت جفت يا پارگي زودرس غشاء منع مصرف دارد.
عوارض جانبي:
درمان دراز مدت با تريامسينولون بيمار را از جهت ابتلا به بيماريهاي عفوني مستعد مي‌كند و از طرفي علائم عفونت نيز پنهان مي‌شود. مصرف مقادير بالاي تريامسينولون مي‌تواند اختلالات رواني را تشديد كند. كاهش و يا تاري ديد، تكرر ادرار و پرنوشي به دنبال مصرف دارو نياز به توجه پزشكي دارند. در استفاده دراز مدت دارو، قرحه‌گوارشي، علائم شبه كوشينگ، آكنه، درد در ناحيه سريني و افزايش فشار خون محتمل مي‌باشد.
هشدار:
1 ـ مقدار مصرف دارو بايستي دقيقا توسط پزشك تعيين شود. 2 ـ استفاده طولاني مدت اين دارو در بچه‌ها مي‌تواند منجر به مهار رشد شود. 3 ـ به دليل وارد شدن در شير به خصوص هنگام مصرف مقادير بالا، در خلال شيردهي توصيه نمي‌شود. 4 ـ به دنبال مصرف اين دارو ممكن است تست‌هاي بررسي عملكرد محور هيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ غده فوق‌كليوي دچار اختلال شود. 5 ـ ميزان مصرف دارو در بچه‌ها بايستي براساس ميلي گرم دارو به ازاء سطح بدن كودك تعيين شود. 6 ـ مقادير بالاي تريامسينولون به احتمال‌زياد ميوپاتي پروگزيمال ايجاد نموده و لذا از درمان‌هاي مزمن با اين دارو بهتر است پرهيز گردد.
تداخل دارويي:
تريامسنولون با آمينوگلوتتمايد، آمفوتريسين B، مهاركننده‌هاي آنزيم كربنيك انيدراز، آنتي‌اسيدها، عوامل ضد ديابت، انسولين، گليكوزيدهاي ديژيتالي، ديورتيك‌ها، القاء كننده‌هاي آنزيم‌هاي كبدي، ميتوتان، مكمل‌هاي پتاسيم، ريتودرين، غذاها و يا داروهاي حاوي سديم، سوماترم وسوماتروپين و واكسن‌هاي حاوي‌ويروس‌هاي زنده توصيه نمي‌شود.
مکانيسم اثر:
اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده‌هاي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو ـ گيرنده وارد هسته سلولي مي‌شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و به دنبال آن ساخت آنزيم‌هايي مي‌گردد كه در نهايت مسئول اثرات سيستميك كورتيكواستروئيدها مي‌باشند. كورتيكواستروئيدها با جلوگيري از تجمع‌سلولهاي التهابي در ناحيه التهاب، مهارفاگوسيتوز و آزاد شدن آنزيم‌هاي مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه‌هاي شيميايي التهاب، اثرات ضدالتهابي خود را اعمال مي‌كنند.
نکات قابل توصيه به بيمار:
1 ـ از قطع ناگهاني مصرف دارو بعد از استفاده طولاني (بيش‌از 3 هفته) بپرهيزيد. 2 ـ در طول درمان، مصرف سديم بايستي محدود شده و مصرف مكمل‌هاي حاوي پتاسيم توصيه مي‌شود. 3 ـ معاينات چشم پزشكي در طول درمان دراز مدت، به‌طور مرتب بايد انجام گيرد.
فارماكوكينتيك:
فرم تزريقي تريامسينولون‌از عضله به‌خوبي جذب مي‌شود. نيمه عمردارو حدود 2-3 ساعت مي‌باشد. به‌طورعمده در كبد و مقاديري نيز در كليه و بافتها به متابوليت‌هاي غيرفعال تبديل مي‌شود.به‌دليل وجود فلور در ساختمان‌تريامسينولون، متابوليسم آن آهسته‌مي‌باشد. متابوليت‌هاي غيرفعال اين دارواز طريق كليه دفع مي‌شوند.
injection
بيماريهاي روماتيسمي.
درمان علامتي اختلالات التهابي و آلرژيک در سرکوب کردن سيستم ايمني.
درمان جايگزين در بيماريهاي نارسايي غدد فوق کليوي.
هيپرپلازي مادرزادي آدرنال ادم مغزي.
موارد منع مصرف و احتياط:
در پيشگيري از سندرم زجر تنفسي نوزادان، در صورت وجودآمنيونيت، عفونت يا تب، عفونت با هرپس نوع 2، عدم كفايت جفت يا پارگي زودرس غشاء منع مصرف دارد.
عوارض جانبي:
درمان دراز مدت با تريامسينولون بيمار را از جهت ابتلا به بيماريهاي عفوني مستعد مي‌كند و از طرفي علائم عفونت نيز پنهان مي‌شود. مصرف مقادير بالاي تريامسينولون مي‌تواند اختلالات رواني را تشديد كند. كاهش و يا تاري ديد، تكرر ادرار و پرنوشي به دنبال مصرف دارو نياز به توجه پزشكي دارند. در استفاده دراز مدت دارو، قرحه‌گوارشي، علائم شبه كوشينگ، آكنه، درد در ناحيه سريني و افزايش فشار خون محتمل مي‌باشد.
هشدار:
1 ـ مقدار مصرف دارو بايستي دقيقا توسط پزشك تعيين شود. 2 ـ استفاده طولاني مدت اين دارو در بچه‌ها مي‌تواند منجر به مهار رشد شود. 3 ـ به دليل وارد شدن در شير به خصوص هنگام مصرف مقادير بالا، در خلال شيردهي توصيه نمي‌شود. 4 ـ به دنبال مصرف اين دارو ممكن است تست‌هاي بررسي عملكرد محور هيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ غده فوق‌كليوي دچار اختلال شود. 5 ـ ميزان مصرف دارو در بچه‌ها بايستي براساس ميلي گرم دارو به ازاء سطح بدن كودك تعيين شود. 6 ـ مقادير بالاي تريامسينولون به احتمال‌زياد ميوپاتي پروگزيمال ايجاد نموده و لذا از درمان‌هاي مزمن با اين دارو بهتر است پرهيز گردد.
تداخل دارويي:
تريامسنولون با آمينوگلوتتمايد، آمفوتريسين B، مهاركننده‌هاي آنزيم كربنيك انيدراز، آنتي‌اسيدها، عوامل ضد ديابت، انسولين، گليكوزيدهاي ديژيتالي، ديورتيك‌ها، القاء كننده‌هاي آنزيم‌هاي كبدي، ميتوتان، مكمل‌هاي پتاسيم، ريتودرين، غذاها و يا داروهاي حاوي سديم، سوماترم وسوماتروپين و واكسن‌هاي حاوي‌ويروس‌هاي زنده توصيه نمي‌شود.
مکانيسم اثر:
اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده‌هاي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو ـ گيرنده وارد هسته سلولي مي‌شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و به دنبال آن ساخت آنزيم‌هايي مي‌گردد كه در نهايت مسئول اثرات سيستميك كورتيكواستروئيدها مي‌باشند. كورتيكواستروئيدها با جلوگيري از تجمع‌سلولهاي التهابي در ناحيه التهاب، مهارفاگوسيتوز و آزاد شدن آنزيم‌هاي مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه‌هاي شيميايي التهاب، اثرات ضدالتهابي خود را اعمال مي‌كنند.
نکات قابل توصيه به بيمار:
1 ـ از قطع ناگهاني مصرف دارو بعد از استفاده طولاني (بيش‌از 3 هفته) بپرهيزيد. 2 ـ در طول درمان، مصرف سديم بايستي محدود شده و مصرف مكمل‌هاي حاوي پتاسيم توصيه مي‌شود. 3 ـ معاينات چشم پزشكي در طول درمان دراز مدت، به‌طور مرتب بايد انجام گيرد.
فارماكوكينتيك:
فرم تزريقي تريامسينولون‌از عضله به‌خوبي جذب مي‌شود. نيمه عمردارو حدود 2-3 ساعت مي‌باشد. به‌طورعمده در كبد و مقاديري نيز در كليه و بافتها به متابوليت‌هاي غيرفعال تبديل مي‌شود.به‌دليل وجود فلور در ساختمان‌تريامسينولون، متابوليسم آن آهسته‌مي‌باشد. متابوليت‌هاي غيرفعال اين دارواز طريق كليه دفع مي‌شوند.
injection