اطلاعات داروی بودسوناید
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد و مقدار مصرف:
الف) رفع علايم رينيت آلرژيك فصلي يا دائمي و رينيت دائمي غير آلرژيك.
بزرگسالان و كودكان 6 ساله و بزرگتر : روزانه يك پاف از اسپري در هر سوراخ بيني تجويز مي‌شود. دوز نگهدارنده كمترين تعداد اسپري مي‌باشد كه براي كنترل علايم لازم است. حداكثر دوز براي كودكان 6 تا 11 ساله mcg/day 128 و براي بزرگسالان و كودكان 12 ساله و بزرگتر mcg/day 256 مي‌باشد. در صورت عدم بهبود علايم پس از 3 هفته، درمان بايد متوقف شود.
ب) آسم مزمن.
بزرگسالان: براي بيماراني كه قبلاً از برونكوديلاتورها يا كورتيكواستروئيدهاي استنشاقي استفاده كرده‌اند، mcg 400-200 از اسپري دهاني دو بار در روز مصرف مي‌شود؛ در بيماراني كه قبلاً كورتيكواستروئيد خوراكي دريافت كرده‌اند، دوز مورد استفاده، mcg 800-400 از اسپري دهاني دو بار در روز مي‌باشد.
كودكان 6 ساله و بزرگتر: دوز شروع، mcg 200 از اسپري دهاني 2 بار در روز و حداكثر دوز mcg 400 دو بار در روز مي‌باشد.
كودكان 1 تا 8 ساله: mg 0.25 از محلول استنشاقي با استفاده از دستگاه جت‌نبولايزر (Jet nebulizer) يك بار در روز استفاده مي‌شود. در كودكاني كه كورتيكواستروئيد سيستميك يا استنشاقي دريافت نمي‌كنند، مي‌توان دوز را به mg 0.5 يك بار در روز يا mg 0.25 دو بار در روز افزايش داد. همچنين در كودكاني كه كورتيكواستروئيد خوراكي دريافت مي‌كنند، دوز دارو تا mg 1 يك بار در روز يا mg 0.5 دو بار در روز قابل افزايش است.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو يا اجزاي فرمولاسيون؛ بيماراني كه اخيراً زخم تيغه مياني بيني، جراحي بيني يا سابقه ضربه به بيني داشته‌اند. در اين موارد استفاده از دارو تا زمان بهبودي كامل زخم ممنوع است.
موارد احتياط: عفونت سل (در هر ناحيه‌اي از بدن)؛ عفونتهاي قارچي، باكتريايي يا عفونت سيستميك ويروسي درمان نشده؛ عفونت هرپس چشمي.
عوارض جانبي:
اعصاب مرکزي: سردرد، عصبانيت.
بيني و حلق: خونريزي از بيني، خشن شدن صدا، تحريك بيني، درد بيني، فارنژيت، كاهش حس بويايي، سينوزيت.
دستگاه گوارش: خشكي دهان، سوء هاضمه، تهوع، اختلال حس چشايي، استفراغ.
متابوليك: افزايش وزن.
عضلاني ـ اسكلتي: درد عضلاني.
تنفسي: كانديدياز، سرفه، تنگي نفس، ويزينگ.
پوست: درماتيت تماسي، خارش، راش.
ساير عوارض: ادم صورت، واكنش‌هاي ازدياد حساسيت.
مسموميت و درمان
احتمال مسموميت حاد كم است، زيرا دوز فراهم شده در هر اسپري محدود است. مسموميت مزمن ممكن است باعث ايجاد علايم و نشانه‌هاي افزايش فعاليت آدرنال شود.
تداخل دارويي:
كتوكونازول ممكن است سطح پلاسمايي بودزونايد را افزايش دهد. بيمار را از نظر بروز عوارض جانبي پايش كنيد.
مکانيسم اثر:
اثر ضدالتهابي: مكانيسم دقيقي كه به واسطه آن كورتيكواستروئيدها بر رينيت آلرژيك و غيرآلرژيك اثر مي‌گذارند مشخص نشده است. اين تركيبات محدوده وسيعي از عملكردهاي مهاري بر ضد بسياري از سلولهاي ايمني (ماست سل‌ها، ائوزينوفيل‌ها، نوتروفيل‌ها، ماكروفاژها و لنفوسيت‌ها) و واسطه‌هاي شيميايي التهاب (هيستامين، ايكوزانوئيدها، لكوترين‌ها و سايتوكاين‌ها) نشان مي‌دهند.
فارماكوكينتيك:
جذب: تقريباً 20% يك دوز اسپري بيني به جريان خون سيستميك مي‌رسد.
پخش: اتصال پروتئيني دارو 88% و حجم توزيع 200 ليتر مي‌باشد.
متابوليسم: به سرعت و به طور گسترده توسط كبد متابوليزه مي‌شود.
دفع: در ادرار (حدود 67%) و مدفوع (حدود 33%) دفع مي‌شود.
اشكال دارويي:
Nebulisation: 0.5 mg/2ml, 1 mg/2ml
Inhaler: 64,100,200,400mcg/dose
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: كورتيكو استروئيد
طبقه‌بندي درماني : ضد التهاب
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Budiair , Pulmicort Respules, Pulmicort Turbuhaler, Rhinocort Aqua
ملاحظات اختصاصي
1- جايگزين كردن يك كورتيكواستروئيد سيستميك با يك كورتيكواستروئيد موضعي ممكن است باعث بروز نشانه‌هاي نارسايي آدرنال شود. همچنين برخي از بيماران ممكن است علايم قطع مصرف مثل درد عضلات و مفاصل و افسردگي را بروز دهند.
2- دوزهاي بيش از حد بودزونايد يا استفاده از اين دارو همراه ديگر كورتيكواستروئيدهاي استنشاقي ممكن است باعث بروز علايم افزايش فعاليت آدرنال (hyperadrenocorticism) شود.
3- بيماراني كه درمان آنها از مصرف طولاني مدت كورتيكواستروئيدهاي سيستميك به كورتيكواستروئيدهاي موضعي تغيير مي‌يابد، بايد در مواقع استرس از نظر نارسايي حاد آدرنال پايش شوند.
4- بيماراني كه بودزونايد را به مدت چند ماه يا بيشتر دريافت مي‌كنند، بايد از لحاظ بروز عفونت كانديدياز يا ساير عوارض دارو بر مخاط بيني مورد معاينه قرار گيرند.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- به دليل خطر بروز سركوب محور هيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ آدرنال، نبايد بودزونايد را با مقدار بيش از دوز تجويز شده و به مدت طولاني مصرف نمود.
2- روش صحيح مصرف پودر استنشاقي را به بيمار آموزش دهيد. بيمار بايد پودر را با دم قوي و عميق استنشاق نمايد.
3- تحريك و سوزش مخاط بيني به ندرت بروز مي‌كند. در صورت ايجاد اين علايم پزشك خود را مطلع نماييد.
4- در طول مصرف اين دارو، از تماس نزديك با افرادي كه مبتلا به آبله‌مرغان يا سرخك هستند بايد پرهيز نمود. در صورت تماس اتفاقي، سريعاً به پزشك اطلاع دهيد.
5- در طول مدت مصرف اين دارو، رعايت دقيق بهداشت دهان و بيني ضروري است.
6- در صورت عدم بهبودي علايم بيماري طي 3 هفته از شروع درمان و نيز در صورت بدتر شدن علايم، پزشك را مطلع سازيد.
مصرف در كودكان: اثربخشي و ايمني دارو براي درمان رينيت آلرژيك فصلي يا دائمي در بچه‌هاي كوچكتر از 6 سال تأييد نشده است. با توجه به اثر كورتيكواستروئيدها بر رشد، كودكان دريافت كننده اين داروها را بايد به دقت پايش نمود. منافع درمان بايد در مقابل احتمال سركوب رشد سنجيده شود.
مصرف در شيردهي: بايد با احتياط مصرف شود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
موردي گزارش نشده است.
الف) رفع علايم رينيت آلرژيك فصلي يا دائمي و رينيت دائمي غير آلرژيك.
بزرگسالان و كودكان 6 ساله و بزرگتر : روزانه يك پاف از اسپري در هر سوراخ بيني تجويز مي‌شود. دوز نگهدارنده كمترين تعداد اسپري مي‌باشد كه براي كنترل علايم لازم است. حداكثر دوز براي كودكان 6 تا 11 ساله mcg/day 128 و براي بزرگسالان و كودكان 12 ساله و بزرگتر mcg/day 256 مي‌باشد. در صورت عدم بهبود علايم پس از 3 هفته، درمان بايد متوقف شود.
ب) آسم مزمن.
بزرگسالان: براي بيماراني كه قبلاً از برونكوديلاتورها يا كورتيكواستروئيدهاي استنشاقي استفاده كرده‌اند، mcg 400-200 از اسپري دهاني دو بار در روز مصرف مي‌شود؛ در بيماراني كه قبلاً كورتيكواستروئيد خوراكي دريافت كرده‌اند، دوز مورد استفاده، mcg 800-400 از اسپري دهاني دو بار در روز مي‌باشد.
كودكان 6 ساله و بزرگتر: دوز شروع، mcg 200 از اسپري دهاني 2 بار در روز و حداكثر دوز mcg 400 دو بار در روز مي‌باشد.
كودكان 1 تا 8 ساله: mg 0.25 از محلول استنشاقي با استفاده از دستگاه جت‌نبولايزر (Jet nebulizer) يك بار در روز استفاده مي‌شود. در كودكاني كه كورتيكواستروئيد سيستميك يا استنشاقي دريافت نمي‌كنند، مي‌توان دوز را به mg 0.5 يك بار در روز يا mg 0.25 دو بار در روز افزايش داد. همچنين در كودكاني كه كورتيكواستروئيد خوراكي دريافت مي‌كنند، دوز دارو تا mg 1 يك بار در روز يا mg 0.5 دو بار در روز قابل افزايش است.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو يا اجزاي فرمولاسيون؛ بيماراني كه اخيراً زخم تيغه مياني بيني، جراحي بيني يا سابقه ضربه به بيني داشته‌اند. در اين موارد استفاده از دارو تا زمان بهبودي كامل زخم ممنوع است.
موارد احتياط: عفونت سل (در هر ناحيه‌اي از بدن)؛ عفونتهاي قارچي، باكتريايي يا عفونت سيستميك ويروسي درمان نشده؛ عفونت هرپس چشمي.
عوارض جانبي:
اعصاب مرکزي: سردرد، عصبانيت.
بيني و حلق: خونريزي از بيني، خشن شدن صدا، تحريك بيني، درد بيني، فارنژيت، كاهش حس بويايي، سينوزيت.
دستگاه گوارش: خشكي دهان، سوء هاضمه، تهوع، اختلال حس چشايي، استفراغ.
متابوليك: افزايش وزن.
عضلاني ـ اسكلتي: درد عضلاني.
تنفسي: كانديدياز، سرفه، تنگي نفس، ويزينگ.
پوست: درماتيت تماسي، خارش، راش.
ساير عوارض: ادم صورت، واكنش‌هاي ازدياد حساسيت.
مسموميت و درمان
احتمال مسموميت حاد كم است، زيرا دوز فراهم شده در هر اسپري محدود است. مسموميت مزمن ممكن است باعث ايجاد علايم و نشانه‌هاي افزايش فعاليت آدرنال شود.
تداخل دارويي:
كتوكونازول ممكن است سطح پلاسمايي بودزونايد را افزايش دهد. بيمار را از نظر بروز عوارض جانبي پايش كنيد.
مکانيسم اثر:
اثر ضدالتهابي: مكانيسم دقيقي كه به واسطه آن كورتيكواستروئيدها بر رينيت آلرژيك و غيرآلرژيك اثر مي‌گذارند مشخص نشده است. اين تركيبات محدوده وسيعي از عملكردهاي مهاري بر ضد بسياري از سلولهاي ايمني (ماست سل‌ها، ائوزينوفيل‌ها، نوتروفيل‌ها، ماكروفاژها و لنفوسيت‌ها) و واسطه‌هاي شيميايي التهاب (هيستامين، ايكوزانوئيدها، لكوترين‌ها و سايتوكاين‌ها) نشان مي‌دهند.
فارماكوكينتيك:
جذب: تقريباً 20% يك دوز اسپري بيني به جريان خون سيستميك مي‌رسد.
پخش: اتصال پروتئيني دارو 88% و حجم توزيع 200 ليتر مي‌باشد.
متابوليسم: به سرعت و به طور گسترده توسط كبد متابوليزه مي‌شود.
دفع: در ادرار (حدود 67%) و مدفوع (حدود 33%) دفع مي‌شود.
اشكال دارويي:
Nebulisation: 0.5 mg/2ml, 1 mg/2ml
Inhaler: 64,100,200,400mcg/dose
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: كورتيكو استروئيد
طبقه‌بندي درماني : ضد التهاب
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Budiair , Pulmicort Respules, Pulmicort Turbuhaler, Rhinocort Aqua
ملاحظات اختصاصي
1- جايگزين كردن يك كورتيكواستروئيد سيستميك با يك كورتيكواستروئيد موضعي ممكن است باعث بروز نشانه‌هاي نارسايي آدرنال شود. همچنين برخي از بيماران ممكن است علايم قطع مصرف مثل درد عضلات و مفاصل و افسردگي را بروز دهند.
2- دوزهاي بيش از حد بودزونايد يا استفاده از اين دارو همراه ديگر كورتيكواستروئيدهاي استنشاقي ممكن است باعث بروز علايم افزايش فعاليت آدرنال (hyperadrenocorticism) شود.
3- بيماراني كه درمان آنها از مصرف طولاني مدت كورتيكواستروئيدهاي سيستميك به كورتيكواستروئيدهاي موضعي تغيير مي‌يابد، بايد در مواقع استرس از نظر نارسايي حاد آدرنال پايش شوند.
4- بيماراني كه بودزونايد را به مدت چند ماه يا بيشتر دريافت مي‌كنند، بايد از لحاظ بروز عفونت كانديدياز يا ساير عوارض دارو بر مخاط بيني مورد معاينه قرار گيرند.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- به دليل خطر بروز سركوب محور هيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ آدرنال، نبايد بودزونايد را با مقدار بيش از دوز تجويز شده و به مدت طولاني مصرف نمود.
2- روش صحيح مصرف پودر استنشاقي را به بيمار آموزش دهيد. بيمار بايد پودر را با دم قوي و عميق استنشاق نمايد.
3- تحريك و سوزش مخاط بيني به ندرت بروز مي‌كند. در صورت ايجاد اين علايم پزشك خود را مطلع نماييد.
4- در طول مصرف اين دارو، از تماس نزديك با افرادي كه مبتلا به آبله‌مرغان يا سرخك هستند بايد پرهيز نمود. در صورت تماس اتفاقي، سريعاً به پزشك اطلاع دهيد.
5- در طول مدت مصرف اين دارو، رعايت دقيق بهداشت دهان و بيني ضروري است.
6- در صورت عدم بهبودي علايم بيماري طي 3 هفته از شروع درمان و نيز در صورت بدتر شدن علايم، پزشك را مطلع سازيد.
مصرف در كودكان: اثربخشي و ايمني دارو براي درمان رينيت آلرژيك فصلي يا دائمي در بچه‌هاي كوچكتر از 6 سال تأييد نشده است. با توجه به اثر كورتيكواستروئيدها بر رشد، كودكان دريافت كننده اين داروها را بايد به دقت پايش نمود. منافع درمان بايد در مقابل احتمال سركوب رشد سنجيده شود.
مصرف در شيردهي: بايد با احتياط مصرف شود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
موردي گزارش نشده است.