application دانلود اپلیکیشن وحید مجیدی
ورود / ثبت نام 🗝️

آخرین بروزرسانی: "1404-09-30"

اطلاعات دارویی - drug information - موارد مصرف و عوارض - indications and side effects - تداخلات دارویی - drug interactions - دوز و نحوه مصرف - dosage and usage - هشدارهای دارویی - medication warnings

اطلاعات دارویی drug information موارد مصرف و عوارض indications and side effects تداخلات دارویی drug interactions دوز و نحوه مصرف dosage and usage هشدارهای دارویی medication warnings

اطلاعات دارویی دانشی است که از ترکیب علم داروسازی، بالینی و اطلاعات مصرف‌کننده شکل می‌گیرد تا هر فرد قبل از مصرف هر دارویی بداند چه چیزی می‌خورد، چرا آن را مصرف می‌کند و چه خطراتی ممکن است وجود داشته باشد. داشتن دسترسی به اطلاعات دقیق دربارهٔ نام ژنریک و برند، دوز مناسب، روش مصرف، عوارض جانبی احتمالی، تداخل‌های دارویی و شرایط نگهداری، باعث می‌شود مصرف دارو نه صرفاً بر پایهٔ حدس و گمان، بلکه بر پایهٔ آگاهی و ایمنی انجام شود. در فضای امروز که داروها از نسخه‌های پیچیده تا مکمل‌های بدون نسخه گسترده‌اند، یادگیری اصول ساده اما کاربردی دربارهٔ اطلاعات دارویی می‌تواند از بروز خطاهای خطرناک جلوگیری کند.

اولین گام در مطالعهٔ یک دارو، شناخت نام ژنریک است. نام ژنریک یا نام عمومی مادهٔ مؤثره، هویت واقعی دارو را نشان می‌دهد؛ درحالی‌که برندهای تجاری متعدد ممکن است همان ترکیب را با نام‌های مختلف عرضه کنند. برای مثال، «پاراستامول» نام ژنریک است و ممکن است در قفسهٔ داروخانه با چند برند متفاوت دیده شود. دانستن نام ژنریک کمک می‌کند تا از مصرف هم‌زمان چند محصول با همان ماده فعال جلوگیری شود و از دوز تجمعی خطرناک اجتناب گردد.

دوز و فرمولاسیون بخش بعدی است که باید به آن توجه شود. هر دارو در اشکال مختلف (قرص، شربت، آمپول، کرم و...) و دوزهای متنوع عرضه می‌شود. برای کودکان دوز بر اساس وزن بدن محاسبه می‌شود، نه صرفاً سن؛ بنابراین دستورالعمل پزشک یا جدول دوز تولیدکننده را دقیقاً رعایت کن. برخی داروها نیاز به تنظیم دوز در نارسایی کلیوی یا کبدی دارند؛ این موارد حتماً باید با پزشک یا داروساز مطرح شود تا از آسیب ارگان‌های حیاتی جلوگیری شود.

هر تغییر کوچک در دوز یا فرمولاسیون می‌تواند اثربخشی و ایمنی دارو را تغییر دهد؛ پس بدون مشورت، دوز را تغییر نده.

روش مصرف نکته‌ای به‌ظاهر ساده اما حیاتی است. برخی داروها باید با معدهٔ خالی مصرف شوند تا جذب آن‌ها بهتر صورت گیرد، و برخی دیگر باید همراه با غذا مصرف شوند تا از تحریک معده یا تهوع جلوگیری شود. همچنین ترتیب مصرف چند دارو در روز می‌تواند تداخلات را کاهش دهد؛ مثلاً برخی آنتی‌بیوتیک‌ها نباید هم‌زمان با مکمل‌های آهن یا کلسیم مصرف شوند. زمان‌بندی و فواصل بین دوزها را با دقت رعایت کن و اگر یک دوز را فراموش کردی، دستورالعمل مربوط به هر دارو را مطالعه کن — در بسیاری از موارد دو برابر کردن دوز برای جبران کار خطرناکی است.

عوارض جانبی همیشه در برگهٔ مشخصات دارو یا برچسب آن فهرست می‌شوند؛ برخی شایع و خفیف‌اند (مانند سردرد، تهوع موقت یا خواب‌آلودگی)، اما برخی کمتر شایع اما جدی هستند (مانند واکنش‌های آلرژیک شدید، خونریزی یا تغییرات در ضربان قلب). اگر با هر علامت ناگهانی مانند کهیر، دشواری در تنفس، تورم صورت یا گلو روبه‌رو شدی، فوراً به اورژانس مراجعه کن. در عین حال، دانستن عوارض متداول کمک می‌کند تا از رفتارهای آگاهانه‌تری برخوردار شوی: مثلاً اگر دارویی خواب‌آور است، از رانندگی یا کار با ماشین‌آلات سنگین در ساعات مصرف خودداری کن.

تداخلات دارویی از مهم‌ترین مباحث در اطلاعات دارویی است. تداخل می‌تواند اثربخشی دارو را کاهش دهد یا عوارض مخربی ایجاد کند. برخی داروها با الکل، برخی با خوراکی‌ها (مثل گریپ‌فروت) و برخی با داروهای دیگر تداخل دارند. داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین با بسیاری از ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی تداخل خونریزی‌دهنده دارند؛ برخی داروهای ضدافسردگی می‌توانند هنگام تجویز هم‌زمان با داروهای خاص باعث سندرم سروتونین شوند. همیشه لیست کامل داروها (شامل مکمل‌ها و گیاهان دارویی) را به پزشک یا داروساز ارائه بده تا ریسک تداخل بررسی شود.

افشای همهٔ داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنی، کلید پیشگیری از تداخلات خطرناک است.

بارداری و شیردهی فصل مهم دیگری است. بسیاری از داروها در دوران بارداری یا شیردهی منع یا محدودیت دارند؛ زیرا می‌توانند به جنین یا نوزاد آسیب برسانند. حتی برخی داروهایی که در افراد بالغ بی‌خطرند، ممکن است در بارداری مشکلاتی ایجاد کنند. اگر در شرف بارداری هستی، باردار یا در دورهٔ شیردهی، قبل از مصرف هر دارویی با متخصص زنان یا پزشک خانوادگی مشورت کن و از منابع معتبر دارویی دربارهٔ دسته‌بندی ریسک داروها (مثل دسته‌بندی FDA یا راهنمای‌های پزشکی محلی) استفاده کن.

نگهداری داروها اغلب نادیده گرفته می‌شود اما اهمیت بسیاری دارد. دما، رطوبت و نور می‌توانند پایداری دارو را تحت‌تأثیر قرار دهند. برخی داروها مثل انسولین یا واکسن‌ها نیاز به نگهداری در یخچال دارند، و برخی قطره‌های چشمی پس از باز شدن چند هفته اعتبار دارند و باید دور از آلودگی نگهداری شوند. هرگز داروهای منقضی را مصرف نکن و آن‌ها را مطابق دستورالعمل‌های محلی بازیافت یا دور بریز — دور ریختن ناامن داروها می‌تواند برای محیط زیست و افراد خطرساز باشد.

اطلاعات منبع‌محور و قابل‌اعتماد همیشه از منابع رسمی مانند برگهٔ مشخصات دارویی (Patient Leaflet)، بانک‌های اطلاعات دارویی معتبر، سایت‌های سازمان‌های بهداشتی و مشاورهٔ داروساز استفاده کن. اینترنت پر از اطلاعات نادرست و نیمه‌درست است؛ لذا اگر چیزی را در فروم‌ها یا شبکه‌های اجتماعی دیدی، آن را با منبع رسمی تطبیق بده. برای ترجمهٔ صحیح اصطلاحات پزشکی و دوزها، می‌توانی از اپلیکیشن‌ها یا پایگاه‌های دادهٔ مورد تأیید استفاده کنی، ولی هرگز جایگزین مشاورهٔ مستقیم پزشک نکن.

دانش دارویی واقعی از ترکیب اطلاعات علمی و مشورت حرفه‌ای پدید می‌آید؛ هیچگاه تنها به یک منبع نامعتبر اعتماد نکن.

ثبت سابقهٔ دارویی شخصی کار عاقلانه‌ای است: لیستی از داروهای کنونی و قبلی، آلرژی‌ها، واکنش‌ها و تاریخچهٔ درمانی را همراه داشته باش. این لیست هنگام مراجعه به پزشک، بستری شدن یا سفر خارجی بسیار حیاتی است. بسیاری از اپلیکیشن‌های سلامت امکان ذخیرهٔ امن این اطلاعات را فراهم می‌کنند و می‌توانند در مواقع اضطراری به تیم درمانی نمایش داده شوند.

جمع‌بندی اینکه اطلاعات دارویی فقط یک صفحهٔ توضیح روی جعبه نیست؛ مجموعه‌ای از اصول ایمنی، آگاهی و تصمیم‌گیری آگاهانه است. با شناخت نام ژنریک، دوز مناسب، روش مصرف، عوارض بالقوه، تداخل‌های دارویی، و شرایط نگهداری، می‌توانی مصرفی امن‌تر و مؤثرتر داشته باشی. همیشه در مواجهه با تردید، مشورت کن؛ پزشک و داروساز همراهانی هستند که دانشت را به عمل امن تبدیل می‌کنند و به تو کمک می‌کنند از دارو، بهترین استفادهٔ ممکن را ببری.

logo

اطلاعات داروی بیپریدین


دارو مورد نظر را انتخاب کنید

موارد و مقدار مصرف:
الف) اختلالات اكستراپيراميدال.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار mg/day 6-2 در مقادير منقسم (دو يا سه بار) برحسب شدت بيماري، تجويز مي‌شود. مقدار مصرف معمول اين دارو mg/day 2، يا 2 ميلي گرم از طريق تزريق عضلاني يا وريدي هر نيم ساعت است و مقدار مصرف نبايد از 4 نوبت يا 8 ميلي گرم در روز تجاوز كند.
ب) پاركينسونيسم.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار دو ميلي گرم سه يا چهار بار در روز مصرف مي‌شود.
پ) درمان اختلالات اسپاستيك غيرمرتبط مانند آسيب به نخاع.
بزرگسالان- از راه خوراكي mg 2 دو يا سه بار در روز مصرف مي‌ شود.
مكانيسم اثر
اثر ضد پاركينسون: بي پريدن با انسداد گيرنده‌هاي مركزي كولينرژيك، به ايجاد تعادل در فعاليت كولينرژيك در گانگليونهاي قاعدهاي مغز كمك مي‌كند. اين دارو ممكن است با مهار برداشت مجدد دوپامين و ذخيره آن در محلهاي گيرنده مركزي، اثرات دوپاميني را نيز طولاني كند.
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با آمانتادين، ممكن است عوارض آنتيكولينرژيك بي‌پريدن، مانند اغتشاش شعور و توهم، را تشديد كند. مقدار مصرف بي‌پريدن قبل از مصرف آمانتادين بايد كاهش يابد.
مصرف همزمان آنتياسيدها و ضداسهالها با اين دارو ممکن است جذب بيپريدن را کاهش دهد. بنابراين بي پريدن با يد حداقل يک ساعت قبل از اين داروها مصرف شود.
مصرف همزمان با هالوپريدول و فنوتيازينها ممكن است اثر ضد سايكوز اين داروها را، احتمالاً با آنتاگونيسم مستقيم در CNS كاهش دهد. مصرف همزمان با فنوتيازينها خطر بروز عوارض آنتي كولينرژيك را افزايش مي‌دهد.
فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS اثر تسكين‌بخش بي‌پريدن را افزايش مي‌دهند.
تداخل دارويي:
اعصاب مركزي: سردرد، از دست رفتن حس جهتيابي، سرخوشي موقت، بي‌قراري، خواب‌آلودگي، اغتشاش شعور و هيجان (در سالخوردگان)، سرگيجه، سايكوز گذرا، آشفتگي، رفتار غير طبيعي.
قلبي- عروقي: كاهش فشار خون وضعيتي گذرا.
چشم: تاري ديد ، افزايش فشار داخل كره چشم.
دستگاه گوارش: يبوست، خشكي دهان، ‌تهوع، استفراغ، ديسترس در ناحيه سر دل، اتساع شكم.
ادراري- تناسلي: احتباس ادرار.
توجه: مصرف دارو در صورت بروز حساسيت مفرط ، احتباس ادرار، اغتشاش شعور، تهوع، گشادي و ثابت ماندن مردمك چشم و خشكي و برافروختگي پوست بايد قطع شود.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تحريك مركزي و به دنبال آن ، افسردگي و علائم سايكوز، مانند از دست رفتن حس جهت‌يابي، اغتشاش شعور، توهم، آشفتگي، اضطراب، بي‌قراري. اثرات محيطي مصرف بيش از حد دارو عبارت‌اند از گشادي و ثابت ماندن مردمك چشم، تاري ديد، خشكي و برافروختگي پوست، خشكي سطوح مخاطي، اشكال در بلع، كاهش يا حذف صداهاي روده ، ‌احتباس ادرار، افزايش غير طبيعي حرارت بدن، سردرد، تاكيكاردي، زيادي فشار خون و افزايش سرعت تنفس.
درمان: در صورت نياز، عمدتاً انجام اقدامات حمايتي و علامتي است. راه تنفسي بيمار بايد باز باشد. در صورت هوشيار بودن بيمار ، با واداشتن او به استفراغ (يا شستشوي معده) و بعد از آن با ذغال فعال و مسهل نمكي ، مي‌توان از جذب بيشتر شكل خوراكي دارو جلوگيري كرد. در موارد شديد، مي‌توان فيزوستيگمين را براي خنثي كردن اثرات ضد موسكاريني بي‌پريدن به كار برد. تأمين مايعات بدن براي درمان شوك لازم است. ديازپام براي كنترل علائم سايكوز و قطرة چشمي پيلوكارپين براي كاهش گشادي مردمك چشم مصرف مي‌شوند. در صورت احتباس ادرار ، ممكن است سوندگذاري لازم باشد.
فارماكوكينتيك
جذب: از دستگاه گوارش به خوبي جذب مي‌شود. از راه خوراكي در عرض يك ساعت جذب مي‌شود.
پخش: به خوبي در سرتاسر بدن انتشار مي‌يابد.
متابوليسم: متابوليسم آن دقيقاً مشخص نشده است.
دفع: داروي تغيير نيافته و متابوليتهاي آن از طريق ادرار دفع مي‌شود. بعد از مصرف خوراكي، قاعدتاً مقدار كمي از دارو به صورت جذب نشده دفع مي‌شود.
موارد منع مصرف و احتياط
موارد احتياط: هيپرتروفي پروستات (ممكن است احتباس ادرار را وخيم تر كند)، آريتمي قلبي (ممكن است از مهار مركز ضربان ساز گره سينوسي- دهليزي به وسيله عصب واگ جلوگيري كند)، گلوكوم با زاويه باريك (سيكلوپلژي و گشادي مردمك چشم ناشي از مصرف دارو ممكن است فشار داخل كره چشم را افزايش دهد.)
در بيماران با هيپرپلازي پروستات، آريتمي و تشنج با احتياط مصرف شود.
اشكال دارويي:
Injection: 5mg/ml
Tablet: 2mg
Tablet, Extended Release: 4mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آنتيكولينرژيك
طبقه‌بندي درماني: ضد پاركينسون
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي داروهاي ضد كولينرژيك، موارد زير نيز توصيه مي‌شوند:
1- در صورت مصرف تزريقي دارو، بيمار بايد در حالت خوابيده بخ پشت نگه داشته شود. مصرف تزريقي بي‌پريدن ممكن است موجب افت فشار خون وضعيتي گذرا و اشكال در حفظ تعادل شود.
2- مصرف تزريقي بي‌پريدن بايد به آهستگي صورت گيرد.
3- بي‌پريدن ممكن است موجب سرگيجه شود، در اين صورت، بيمار هنگام راه رفتن احتياج به كمك خواهد داشت.
4- در بيماران مبتلا به پاركينسونيسم شديد، در صورت مصرف دارو براي تسكين اسپاسم، ممكن است لرزش افزايش يابد.
5- دارو ممكن است باعث توهم و يا گيجي (عموما در دوزهاي بالا) و سايكوز توكسيك در بيماراني كه اختلال رواني دارند شود. بعلت ضعف CNS، كارهايي كه به هوشياري كامل احتياج دارند انجام نشود.
6- در بيماران با مشكلات قلبي عروقي مانند تاكيكاردي، آريتمي، افزايش و يا كاهش فشارخون، گلوكوم زاويه باز، هيپرتيروئيدي، زخم معده، هيپرپلازي پروستات و يا احتباس ادرار و سابقه تشنج با احتياط مصرف شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
با مصرف طولاني مدت اين دارو، ممكن است مقاومت در مقابل اثرات درماني و عوارض جانبي اين دارو حاصل شود.
مصرف در سالمندان
مصرف بي‌پريدن در بيماران سالخورده بايد با احتياط صورت گيرد. كاهش مقدار مصرف توصيه مي‌شود.
مصرف در كودكان: مصرف اين دارو در كودكان توصيه نمي‌شود.
مصرف در شيردهي: بي‌پريدن ممكن است در شير مادر ترشح شود و موجب بروز مسموميت در نوزاد شود. اين دارو ممكن است توليد شير را نيز كاهش دهد. مادراني كه به نوزاد خود شير مي‌دهند، بايد از مصرف اين دارو خودداري كنند.
وحید مجیدی صدر

مدیر ارشد فناوری (CTO)

مدرس دانشگاه و مجتمع فنی تهران

من وحید مجیدی، مدرس طراحی و برنامه‌نویسی وب با سابقه‌ی تدریس در دانشگاه تهران و مجتمع فنی تهران. در طول سال‌ها فعالیت آموزشی، تلاش کرده‌ام مفاهیم فنی را به‌صورت پروژه‌محور و کاربردی آموزش دهم تا هنرجویان و دانشجویان بتوانند مهارت‌های خود را در محیط‌های واقعی توسعه دهند و به متخصصان کارآمد در حوزه‌ی فناوری تبدیل شوند.

در کنار تدریس، به‌عنوان طراح و برنامه‌نویس وب در توسعه‌ی سامانه‌های نرم‌افزاری، پلتفرم‌های فروش آنلاین و سیستم‌های سازمانی فعالیت دارم. تخصص من در طراحی، توسعه و بهینه‌سازی سامانه‌های تحت وب است؛ از برنامه‌نویسی فرانت‌اند و بک‌اند گرفته تا معماری نرم‌افزار، سئو و زیرساخت‌های DevOps.

نظرات
توجه: شماره موبایل وارد شده در وب سایت نمایش داده نمیشود
توجه: ایمیل وارد شده در وب سایت نمایش داده نمیشود

سریع و آسان

🎯

دقیق و قابل اعتماد

🌍

آنلاین و همیشه در دسترس

💡

ابزارهای هوشمند