اطلاعات داروی ترازوسين
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد و مقدار مصرف:
الف) افزايش فشار خون متوسط و خفيف :
بزرگسالان: با mg 1 خوراكي هنگام خواب شروع شود و بر اساس پاسخ بيمار ميزان دارو تنظيم گردد. محدوده پيشنهاد شده mg 5-1 روزانه و يا به صورت منقسم دو بار در روز مي‌باشد.
در صورتي كه درمان به مدت چند روز قطع شود با دوز اوليه مجدداً شروع گردد و سپس به آرامي افزايش داده شود. دوزهاي بالاتر از mg/d 20 مؤثرتر در دوزهاي پائين‌تر نمي‌باشد.
ب) هيپرتروفي خوش‌خيم پروستات ( BPH) :
مردان : ابتدا با mg 1 خوراكي هنگام خواب شروع شود، مي‌توان ميزان مصرف را بر اساس پاسخ‌دهي بيمار افزايش داد. دارو به تدريج تا 2، 5 و mg 10 مي‌تواند افزايش يابد. به طور معمول بيمار به mg/d 10 نياز دارد.
مكانيسم اثر
اثر ضد فشار خون: ترازوسين از طريق مهار اختصاصي رسپتورهاي آلفا يك در عروق عضلات صاف، مقاومت عروقي محيطي را كاهش مي‌دهند. به دليل اين مكانيسم، اين دارو بر تعداد ضربان قلب اثر بسيار كمي دارد.
در حين درمان احتمال كاهش شديد كلسترول سرم، LDL و VLDL وجود دارد. اما مكانيسم اين واقعه و قابل توجه بودن آن از نظر باليني ناشناخته است.
ترازوسين سطح پتاسيم و قند را تغيير نمي‌دهد و در نتيجه به خوبي به همراه ديورتيكها، بتابلاكرها و ساير داروهاي كاهش‌دهنده فشار خون استفاده مي‌گردد.
اثر ضد هيپرتروفي ـ مهار آلفا در عضلات صاف غيرعروقي بخصوص در پروستات باعث كاهش علائم BPH مي‌گردد.
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف ساير آلفابلاكرها باعث كاهش شديد فشار خون بخصوص در اوايل درمان مي‌گردد. مصرف همزمان ساير داروهاي كاهنده فشار خون و كلونيدين باعث كاهش بيشتر فشار خون مي‌گردد.
عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
فشار خون بيمار بايد مانيتور گردد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1ـ بهتر است اولين دوز دارو هنگام خواب مصرف شود.
2ـ توصيه‌هاي تامسولوسين مراجعه گردد.
مصرف در سالمندان: سالمندان به عوارض دارويي حساس تر هستند.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مشخص نيست. مصرف ترازوسين در دوران شيردهي توصيه نمي‌شود.
تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ترازوسين مي‌تواند باعث كاهش پروتئين تام، آلبومين، هموگلوبين، هماتوكريت، پلاكت و WBC گردد.
مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: جذب سريع پس از مصرف خوراكي فراهمي‌زيستي دارو 90% است و غذا بر آنها بي‌اثر مي‌باشد.
پخش: دارو 94-90% اتصال به پروتئين دارد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه مي‌شود كنيتيك دارو تحت تأثير سن، ناراحتي قلبي و افزايش فشار خون نمي‌باشد.
دفع: حدود 40% دارو در ادرار ترشح مي‌شود و 60% آن در مدفوع (عمدتاً به صورت متابوسيت) 30% دارو مي‌تواند دست نخورده دفع شود. نيمه عمر حذف حدود 12 ساعت است.
فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو و يا ساير مشتقات كوتينازولين.
اشكال دارويي:
Tablet: 2, 5, 10mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آلفا يك بلاكر.
طبقه‌بندي درماني: كاهش‌دهنده فشار خون.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
نام‌هاي تجاري: Apo - Terazosin
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: آستنيا، گيجي، سردرد، اضطر اب، پاراستزي، خواب‌آلودگي.
قلبي ـ عروقي: فيبريلاسيون دهليزي، افت فشار خون وضعيتي، افزايش ضربان نبض، ادم محيطي، سنكوپ، تاكي‌كاردي.
چشم، گوش، حلق و بيني: تاري ديد، احتقان بيني، سينوزيت.
دستگاه گوارش: تهوع.
ادراري - تناسلي : ناتواني جنسي، پرياپيسم.
خون: ترومبوسيتوپني.
عضلاني ـ اسكلتي: درد كمر، درد عضلات.
تنفسي: ديسپنه.
مسموميت و درمان
مصرف بيش از حد دارو باعث تشديد عوارض جانبي بخصوص افت فشار و شوك مي‌گردد. درمان علامتي و حمايتي است. دياليز به دليل اتصال پروتئيني بالا كمك‌كننده نمي‌باشد.
الف) افزايش فشار خون متوسط و خفيف :
بزرگسالان: با mg 1 خوراكي هنگام خواب شروع شود و بر اساس پاسخ بيمار ميزان دارو تنظيم گردد. محدوده پيشنهاد شده mg 5-1 روزانه و يا به صورت منقسم دو بار در روز مي‌باشد.
در صورتي كه درمان به مدت چند روز قطع شود با دوز اوليه مجدداً شروع گردد و سپس به آرامي افزايش داده شود. دوزهاي بالاتر از mg/d 20 مؤثرتر در دوزهاي پائين‌تر نمي‌باشد.
ب) هيپرتروفي خوش‌خيم پروستات ( BPH) :
مردان : ابتدا با mg 1 خوراكي هنگام خواب شروع شود، مي‌توان ميزان مصرف را بر اساس پاسخ‌دهي بيمار افزايش داد. دارو به تدريج تا 2، 5 و mg 10 مي‌تواند افزايش يابد. به طور معمول بيمار به mg/d 10 نياز دارد.
مكانيسم اثر
اثر ضد فشار خون: ترازوسين از طريق مهار اختصاصي رسپتورهاي آلفا يك در عروق عضلات صاف، مقاومت عروقي محيطي را كاهش مي‌دهند. به دليل اين مكانيسم، اين دارو بر تعداد ضربان قلب اثر بسيار كمي دارد.
در حين درمان احتمال كاهش شديد كلسترول سرم، LDL و VLDL وجود دارد. اما مكانيسم اين واقعه و قابل توجه بودن آن از نظر باليني ناشناخته است.
ترازوسين سطح پتاسيم و قند را تغيير نمي‌دهد و در نتيجه به خوبي به همراه ديورتيكها، بتابلاكرها و ساير داروهاي كاهش‌دهنده فشار خون استفاده مي‌گردد.
اثر ضد هيپرتروفي ـ مهار آلفا در عضلات صاف غيرعروقي بخصوص در پروستات باعث كاهش علائم BPH مي‌گردد.
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف ساير آلفابلاكرها باعث كاهش شديد فشار خون بخصوص در اوايل درمان مي‌گردد. مصرف همزمان ساير داروهاي كاهنده فشار خون و كلونيدين باعث كاهش بيشتر فشار خون مي‌گردد.
عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
فشار خون بيمار بايد مانيتور گردد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1ـ بهتر است اولين دوز دارو هنگام خواب مصرف شود.
2ـ توصيه‌هاي تامسولوسين مراجعه گردد.
مصرف در سالمندان: سالمندان به عوارض دارويي حساس تر هستند.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مشخص نيست. مصرف ترازوسين در دوران شيردهي توصيه نمي‌شود.
تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ترازوسين مي‌تواند باعث كاهش پروتئين تام، آلبومين، هموگلوبين، هماتوكريت، پلاكت و WBC گردد.
مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: جذب سريع پس از مصرف خوراكي فراهمي‌زيستي دارو 90% است و غذا بر آنها بي‌اثر مي‌باشد.
پخش: دارو 94-90% اتصال به پروتئين دارد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه مي‌شود كنيتيك دارو تحت تأثير سن، ناراحتي قلبي و افزايش فشار خون نمي‌باشد.
دفع: حدود 40% دارو در ادرار ترشح مي‌شود و 60% آن در مدفوع (عمدتاً به صورت متابوسيت) 30% دارو مي‌تواند دست نخورده دفع شود. نيمه عمر حذف حدود 12 ساعت است.
فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو و يا ساير مشتقات كوتينازولين.
اشكال دارويي:
Tablet: 2, 5, 10mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آلفا يك بلاكر.
طبقه‌بندي درماني: كاهش‌دهنده فشار خون.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
نام‌هاي تجاري: Apo - Terazosin
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: آستنيا، گيجي، سردرد، اضطر اب، پاراستزي، خواب‌آلودگي.
قلبي ـ عروقي: فيبريلاسيون دهليزي، افت فشار خون وضعيتي، افزايش ضربان نبض، ادم محيطي، سنكوپ، تاكي‌كاردي.
چشم، گوش، حلق و بيني: تاري ديد، احتقان بيني، سينوزيت.
دستگاه گوارش: تهوع.
ادراري - تناسلي : ناتواني جنسي، پرياپيسم.
خون: ترومبوسيتوپني.
عضلاني ـ اسكلتي: درد كمر، درد عضلات.
تنفسي: ديسپنه.
مسموميت و درمان
مصرف بيش از حد دارو باعث تشديد عوارض جانبي بخصوص افت فشار و شوك مي‌گردد. درمان علامتي و حمايتي است. دياليز به دليل اتصال پروتئيني بالا كمك‌كننده نمي‌باشد.
