دسته بندی ها
اطلاعات داروی توبرامايسين
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد مصرف: توبرامایسین از جنتامایسین‌بر روی پسودوموناس آئروژینوزا کمی‌موثرتر است. توبرامایسین در سپتی سمی‌و سپسیس نوزادان، مننژیت و سایرعفونتهای CNS، عفونت مجاری صفراوی،پیلونفریت حاد یا التهاب عفونی حادپروستات مصرف می‌شود.
موارد منع مصرف: این دارو نباید درصورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو مصرف شود.
هشدارها: فاصله بین دفعات مصرف دارودر بیماران مبتلا به عیب کار کلیه بایدافزایش داده شود
عوارض جانبی: آسیب بخش حلزونی گوش،مسمومیت برگشت‌پذیر کلیه، بندرت کاهش‌منیزیم خون به‌ویژه در مصرف طولانی‌مدت و کولیت پسودوممبران از عوارض‌احتمالی این دارو هستند.
تداخل‌های دارویی:
در صورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها باسفالوسپورین‌ها ( به ویژه سفالوتین ) ، آمفوتریسین ، سیکلوسپورین و داروهای‌سیتوتوکسیک،خطر بروزمسمومیت کلیوی(و احتمالا مسمومیت گوشی)افزایش می‌یابد. مصرف همزمان‌آمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می‌دهد.
مصرف‌همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای‌مسدد عصب ـ عضله ممکن است موجب‌ضعف بیشتر عضلات اسکلتی ، ضعف‌تنفس و حتی آپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه‌حلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. ازمصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزیدبا یکدیگر و مصرف همزمان این داروها باکاپرئومایسین باید خودداری کرد، زیراخطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی وانسداد عصب ـ عضله ممکن است افزایش‌یابد.
نکات قابل توصیه:
1 ـ از آنجا که احتمال‌تشکیل کمپلکس بین توبرامایسین و سایرداروها وجود دارد، مخلوط کردن این داروبا سایر داروها در یک محلول توصیه‌نمی‌شود.
2 ـ تزریق زیرجلدی توبرامایسین بدلیل‌دردناک بودن، توصیه نمیشود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف این دارو از راه تزریق عضلانی ، تزریق آهسته وریدی یاانفوزیون وریدی 3mg/kg/day در مقادیر منقسم در فواصل 8 ساعت می‌باشد. در عفونتهای شدید ، تا 5mg/kg/day در مقادیرمنقسم هر 8 ـ 6 ساعت مصرف می‌شود.
کودکان: در نوزادان با سن تا یک هفته به‌مقدار 2mg/day هر 12 ساعت و در نوزادان‌با سن بیش از یک هفته و کودکان2/5mg/kg ـ 2 هر 8 ساعت تزریق عضلانی،تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی‌می‌شود.
اشکال دارویی: (Injection: 10mg/ml, 40mg/ml (as sulfate
موارد منع مصرف: این دارو نباید درصورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو مصرف شود.
هشدارها: فاصله بین دفعات مصرف دارودر بیماران مبتلا به عیب کار کلیه بایدافزایش داده شود
عوارض جانبی: آسیب بخش حلزونی گوش،مسمومیت برگشت‌پذیر کلیه، بندرت کاهش‌منیزیم خون به‌ویژه در مصرف طولانی‌مدت و کولیت پسودوممبران از عوارض‌احتمالی این دارو هستند.
تداخل‌های دارویی:
در صورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها باسفالوسپورین‌ها ( به ویژه سفالوتین ) ، آمفوتریسین ، سیکلوسپورین و داروهای‌سیتوتوکسیک،خطر بروزمسمومیت کلیوی(و احتمالا مسمومیت گوشی)افزایش می‌یابد. مصرف همزمان‌آمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می‌دهد.
مصرف‌همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای‌مسدد عصب ـ عضله ممکن است موجب‌ضعف بیشتر عضلات اسکلتی ، ضعف‌تنفس و حتی آپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه‌حلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. ازمصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزیدبا یکدیگر و مصرف همزمان این داروها باکاپرئومایسین باید خودداری کرد، زیراخطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی وانسداد عصب ـ عضله ممکن است افزایش‌یابد.
نکات قابل توصیه:
1 ـ از آنجا که احتمال‌تشکیل کمپلکس بین توبرامایسین و سایرداروها وجود دارد، مخلوط کردن این داروبا سایر داروها در یک محلول توصیه‌نمی‌شود.
2 ـ تزریق زیرجلدی توبرامایسین بدلیل‌دردناک بودن، توصیه نمیشود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف این دارو از راه تزریق عضلانی ، تزریق آهسته وریدی یاانفوزیون وریدی 3mg/kg/day در مقادیر منقسم در فواصل 8 ساعت می‌باشد. در عفونتهای شدید ، تا 5mg/kg/day در مقادیرمنقسم هر 8 ـ 6 ساعت مصرف می‌شود.
کودکان: در نوزادان با سن تا یک هفته به‌مقدار 2mg/day هر 12 ساعت و در نوزادان‌با سن بیش از یک هفته و کودکان2/5mg/kg ـ 2 هر 8 ساعت تزریق عضلانی،تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی‌می‌شود.
اشکال دارویی: (Injection: 10mg/ml, 40mg/ml (as sulfate
