اطلاعات داروی تينيدازول تیناقاس
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
مکانيسم اثر
اثر ضدپروتوزوآ: اثر دارو از طريق احيا جز نيترو به راديکال آزاد مي باشد. مکانيسم اثر بر ضد ژيارديا و آنتاموبا مشخص نيست.
فارماکوکينتيک
جذب: سريع و کامل جذب مي شود و تحت تأثير غذا قرار نمي گيرد.
پخش: دارو در تمام بافتها، شير مادر و مايعات بدن پخش مي شود.اتصال پروتئيني آن حدود 12 % است. از سطح خوني مغزي و جفت هم عبور مي کند.
متابوليسم: توسط سيستم سيتوکروم CYP3A4، اکسيداسيون، هيدروکسيلاسيون و کونژوگاسيون در کبد متابوليزه مي شود.
دفع: در کبد و ادرار دفع مي شود (20 اي 25% در ادرار و 12% در مدفوع) نيمه عمر پلاسمايي آن حدود 12 الي 24 ساعت است.
موارد منع مصرف و احتياط:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ممکن است باعث افزايش ALT، AST، گلوکز، LDH و تري گليسيريد شود.
ممکن است باعث کاهش تعداد WBC شود.
مسموميت و درمان
آنتي دوت اختصاصي وجود ندارد. تخليه معده مي تواند مفيد باشد. همودياليز به مدت 6 ساعت مي تواند 43 درصد دارو را خارج نمايد.
تداخل دارويي:
ملاحظات اختصاصي
1) در صورتي که درمان بيش از 3 روز ادامه يابد کودکان مي بايست به دقت پايش شوند.
2) داروساز مي تواند براي کودکاني که قادر به بلعيدن قرص نيستند قرصها را شکسته و با شربت مخلوط نمايد.
3) در صورت بروز علائم غير عادي نورولوژيک مانند تشنج، و بي حسي انگشتان دارو مي بايست قطع گردد.
4) در صورت بروز کانديديازيس، درمان ضدقارچ بايد اضافه گردد.
مکانيسم اثر:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: سابقه حساسيت به مشتقات نيتروايميدازول، سه ماهه اول بارداري ممنوع است.
موارد احتياط: اختلالات CNS، اختلالات خوني و نارسايي کبدي دارند.
تداخل دارويي
کلستيرامين ممکن است باعث کاهش جذب تينيدازول شود. در صورت مصرف همزمان فاصله لازم رعايت شود.
سيکلوسپورين و تاکروليموس ممکن است باعث افزايش غلظت دارو شوند. علائم مسموميت همچون سردرد، تهوع، استفراغ، سميت کليوي و اختلالات الکتروليتي را پايش نماييد.
دي سولفيرام ممکن است باعث ايجاد درد شکمي، تهوع، استفراغ، سردرد و فلاشينگ شود. اگر بيمار در عرض 2 هفته گذشته دارو را استفاده نموده از تجويز تينيدازول خودداري کنيد.
داروهايي که سيتوکروم P450 را القا مي کنند مانند فني تويين، فنوباربيتال، ريفامپين ممکن است دفع تينيدازول را تشديد کنند. بيمار را پايش نماييد.
داروهايي که سيتوکروم P450 را مهار مي کنند مانند سايميتيدين، کتوکونازول ممکن است نيمه عمر تينيدازول را افزايش دهند. بيمار را پايش نماييد.
تينيدازول ممکن است کليرانس فلورواوراسيل را کاهش و در نتيجه عوارض جانبي آن را افزايش دهد. بيمار را از نظر بروز راش، تهوع، استفراغ، ورم لثه و لکوپني پايش نماييد.
تينيدازول ممکن است باعث افزايش نيمه عمر و کاهش کليرانس فني تويين وريدي شود. بيمار را از نظر بروز علائم مسموميت پايش نماييد.
تينيدازول ممکن است غلظت سرمي ليتيم را افزايش دهد. بيمار و غلظت سرمي ليتيم را پايش نماييد.
اکسي تتراسايکلين ممکن است اثرات تينيدازول را آنتاگونيزه نمايد. بيمار را از نظر عدم پاسخ دهي به درمان ارزيابي کنيد.
تينيدازول ممکن است اثرات ضد انعقادي وارفارين را افزايش دهد. بنابراين ممکن است نياز به تنظيم دوز دارو در هنگام آغاز و 8 روز بعد از آن باشد.
مصرف الکل و يا فرآورده هاي حاوي الکل ممکن است باعث ايجاد عوارضي مانند درد شکمي، تهوع، استفراغ و سردرد نمايد. از مصرف الکل و يا فرآورده‌هاي حاوي الکل در حين مصرف دارو و 3 ماه بعد از آن خودداري شود.
فارماكوكينتيك:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: سردرد، گيجي، خستگي، نوروپاتي محيطي، تشنج و ضعف.
دستگاه گوارش: بي اشتهايي، اسهال، درد شکم، ديسپپسيا، يبوست، طعم فلزي در دهان، تهوع و استفراغ.
اشكال دارويي:
موارد و مقدار مصرف
الف) تريکومونيازيس ايجاد شده توسط تريکوموناس واژيناليس.
بزرگسالان: 2 گرم تک دوز همراه با غذا. شريک جنسي نيز مي بايست همان دوز را استفاده کند.
ب) ژيارديازيس ايجاد شده توسط ژيارديا لامبليا.
بزرگسالان: 2 گرم تک دوز همراه با غذا.
بچه‌هاي کمتر از 3 سال: mg/kg 50 حداکثر 2 گرم تک دوز همراه با غذا.
پ) آميبيازيس روده‌اي ايجاد شده توسط آنتاموبا هيستوليتيکا.
بزرگسالان: 2 گرم در روز تا 3 روز همراه با غذا.
بچه‌هاي کمتر از 3 سال: mg/kg 50 حداکثر 2 گرم همراه با غذا تا 3 روز.
ت) آبسه کبدي آميبي.
بزرگسالان: 2 گرم در روز براي 3 الي 5 روز همراه با غذا.
بچه‌هاي کمتر از 3 سال: mg/kg 50 حداکثر 2 گرم همراه با غذا تا 3 الي 5 روز.
تنظيم دوز در بيماران دياليزي: دوزي برابر نصف دوز معمول را بعد از هر نوبت دياليز تجويز نماييد.
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي درماني: ضد آميب ـ ضد پروتوزوآ.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C) X در 3 ماهه اول).
اشكال دارويي:
Tablet: 500mg
نام‌هاي تجاري: Tinafas
نکات قابل توصيه به بيمار
1) به بيمار توصيه نماييد جهت کاهش عوارض گوارشي دارو را همراه غذا مصرف نمايد.
2) به بيمار توصيه کنيد از مصرف الکل و يا فرآورده‌هاي حاوي الکل در حين مصرف دارو و 3 ماه بعد از آن خودداري کند.
3) به بيمار توصيه کنيد در صورت بروز بارداري سريعا پزشک را مطلع کند.
4) در صورتي که بيمار جهت درمان بيماري‌هاي مقاربتي دارو دريافت مي کند شريک جنسي نيز مي‌بايست درمان شود.
مصرف در سالمندان: انتخاب دوز دارو مي بايست بر اساس شرايط کليه، کبد و ساير شرايط باليني باشد.
مصرف در کودکان: اثربخشي و ايمني دارو در کودکان زير 3 سال اثبات نشده است.
مصرف در شيردهي: در حين مصرف دارو و 3 روز بعد از قطع آن شيردهي توصيه نمي شود.
مصرف در بارداري: در 3 ماهه اول بارداري منع مصرف دارد. در سه ماهه دوم و سوم تنها در صورت ارجحيت منافع دارو به مضرات آن دارو را تجويز نماييد.
اثر ضدپروتوزوآ: اثر دارو از طريق احيا جز نيترو به راديکال آزاد مي باشد. مکانيسم اثر بر ضد ژيارديا و آنتاموبا مشخص نيست.
فارماکوکينتيک
جذب: سريع و کامل جذب مي شود و تحت تأثير غذا قرار نمي گيرد.
پخش: دارو در تمام بافتها، شير مادر و مايعات بدن پخش مي شود.اتصال پروتئيني آن حدود 12 % است. از سطح خوني مغزي و جفت هم عبور مي کند.
متابوليسم: توسط سيستم سيتوکروم CYP3A4، اکسيداسيون، هيدروکسيلاسيون و کونژوگاسيون در کبد متابوليزه مي شود.
دفع: در کبد و ادرار دفع مي شود (20 اي 25% در ادرار و 12% در مدفوع) نيمه عمر پلاسمايي آن حدود 12 الي 24 ساعت است.
موارد منع مصرف و احتياط:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ممکن است باعث افزايش ALT، AST، گلوکز، LDH و تري گليسيريد شود.
ممکن است باعث کاهش تعداد WBC شود.
مسموميت و درمان
آنتي دوت اختصاصي وجود ندارد. تخليه معده مي تواند مفيد باشد. همودياليز به مدت 6 ساعت مي تواند 43 درصد دارو را خارج نمايد.
تداخل دارويي:
ملاحظات اختصاصي
1) در صورتي که درمان بيش از 3 روز ادامه يابد کودکان مي بايست به دقت پايش شوند.
2) داروساز مي تواند براي کودکاني که قادر به بلعيدن قرص نيستند قرصها را شکسته و با شربت مخلوط نمايد.
3) در صورت بروز علائم غير عادي نورولوژيک مانند تشنج، و بي حسي انگشتان دارو مي بايست قطع گردد.
4) در صورت بروز کانديديازيس، درمان ضدقارچ بايد اضافه گردد.
مکانيسم اثر:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: سابقه حساسيت به مشتقات نيتروايميدازول، سه ماهه اول بارداري ممنوع است.
موارد احتياط: اختلالات CNS، اختلالات خوني و نارسايي کبدي دارند.
تداخل دارويي
کلستيرامين ممکن است باعث کاهش جذب تينيدازول شود. در صورت مصرف همزمان فاصله لازم رعايت شود.
سيکلوسپورين و تاکروليموس ممکن است باعث افزايش غلظت دارو شوند. علائم مسموميت همچون سردرد، تهوع، استفراغ، سميت کليوي و اختلالات الکتروليتي را پايش نماييد.
دي سولفيرام ممکن است باعث ايجاد درد شکمي، تهوع، استفراغ، سردرد و فلاشينگ شود. اگر بيمار در عرض 2 هفته گذشته دارو را استفاده نموده از تجويز تينيدازول خودداري کنيد.
داروهايي که سيتوکروم P450 را القا مي کنند مانند فني تويين، فنوباربيتال، ريفامپين ممکن است دفع تينيدازول را تشديد کنند. بيمار را پايش نماييد.
داروهايي که سيتوکروم P450 را مهار مي کنند مانند سايميتيدين، کتوکونازول ممکن است نيمه عمر تينيدازول را افزايش دهند. بيمار را پايش نماييد.
تينيدازول ممکن است کليرانس فلورواوراسيل را کاهش و در نتيجه عوارض جانبي آن را افزايش دهد. بيمار را از نظر بروز راش، تهوع، استفراغ، ورم لثه و لکوپني پايش نماييد.
تينيدازول ممکن است باعث افزايش نيمه عمر و کاهش کليرانس فني تويين وريدي شود. بيمار را از نظر بروز علائم مسموميت پايش نماييد.
تينيدازول ممکن است غلظت سرمي ليتيم را افزايش دهد. بيمار و غلظت سرمي ليتيم را پايش نماييد.
اکسي تتراسايکلين ممکن است اثرات تينيدازول را آنتاگونيزه نمايد. بيمار را از نظر عدم پاسخ دهي به درمان ارزيابي کنيد.
تينيدازول ممکن است اثرات ضد انعقادي وارفارين را افزايش دهد. بنابراين ممکن است نياز به تنظيم دوز دارو در هنگام آغاز و 8 روز بعد از آن باشد.
مصرف الکل و يا فرآورده هاي حاوي الکل ممکن است باعث ايجاد عوارضي مانند درد شکمي، تهوع، استفراغ و سردرد نمايد. از مصرف الکل و يا فرآورده‌هاي حاوي الکل در حين مصرف دارو و 3 ماه بعد از آن خودداري شود.
فارماكوكينتيك:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: سردرد، گيجي، خستگي، نوروپاتي محيطي، تشنج و ضعف.
دستگاه گوارش: بي اشتهايي، اسهال، درد شکم، ديسپپسيا، يبوست، طعم فلزي در دهان، تهوع و استفراغ.
اشكال دارويي:
موارد و مقدار مصرف
الف) تريکومونيازيس ايجاد شده توسط تريکوموناس واژيناليس.
بزرگسالان: 2 گرم تک دوز همراه با غذا. شريک جنسي نيز مي بايست همان دوز را استفاده کند.
ب) ژيارديازيس ايجاد شده توسط ژيارديا لامبليا.
بزرگسالان: 2 گرم تک دوز همراه با غذا.
بچه‌هاي کمتر از 3 سال: mg/kg 50 حداکثر 2 گرم تک دوز همراه با غذا.
پ) آميبيازيس روده‌اي ايجاد شده توسط آنتاموبا هيستوليتيکا.
بزرگسالان: 2 گرم در روز تا 3 روز همراه با غذا.
بچه‌هاي کمتر از 3 سال: mg/kg 50 حداکثر 2 گرم همراه با غذا تا 3 روز.
ت) آبسه کبدي آميبي.
بزرگسالان: 2 گرم در روز براي 3 الي 5 روز همراه با غذا.
بچه‌هاي کمتر از 3 سال: mg/kg 50 حداکثر 2 گرم همراه با غذا تا 3 الي 5 روز.
تنظيم دوز در بيماران دياليزي: دوزي برابر نصف دوز معمول را بعد از هر نوبت دياليز تجويز نماييد.
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي درماني: ضد آميب ـ ضد پروتوزوآ.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C) X در 3 ماهه اول).
اشكال دارويي:
Tablet: 500mg
نام‌هاي تجاري: Tinafas
نکات قابل توصيه به بيمار
1) به بيمار توصيه نماييد جهت کاهش عوارض گوارشي دارو را همراه غذا مصرف نمايد.
2) به بيمار توصيه کنيد از مصرف الکل و يا فرآورده‌هاي حاوي الکل در حين مصرف دارو و 3 ماه بعد از آن خودداري کند.
3) به بيمار توصيه کنيد در صورت بروز بارداري سريعا پزشک را مطلع کند.
4) در صورتي که بيمار جهت درمان بيماري‌هاي مقاربتي دارو دريافت مي کند شريک جنسي نيز مي‌بايست درمان شود.
مصرف در سالمندان: انتخاب دوز دارو مي بايست بر اساس شرايط کليه، کبد و ساير شرايط باليني باشد.
مصرف در کودکان: اثربخشي و ايمني دارو در کودکان زير 3 سال اثبات نشده است.
مصرف در شيردهي: در حين مصرف دارو و 3 روز بعد از قطع آن شيردهي توصيه نمي شود.
مصرف در بارداري: در 3 ماهه اول بارداري منع مصرف دارد. در سه ماهه دوم و سوم تنها در صورت ارجحيت منافع دارو به مضرات آن دارو را تجويز نماييد.