اطلاعات داروی دفریپرون
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد و مقدار مصرف:
درمان تجمع آهن در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور.
بزرگسالان و کودکان بالاي 6 سال : روزانه mg/kg 75 در 2 و يا 3 دوز منقسم مصرف مي شود.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو و يا هر يک از اجزاء فرمولاسيون، اختلالات شديد کبدي و نوتروپني يا آگرانولوسيتوز.
موارد احتياط: اختلال عملکرد کبدي و کليوي و بيماري‌هاي مفاصل.
عوارض جانبي:
چشم، گوش، حلق و بيني: اختلالات بينايي، سميت گوش.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، دل درد، کاهش اشتها، اسهال، عدم تحمل گوارش.
كبد: سميت کبدي.
خون: نوتروپني، آگرانولوسيتوز.
ساير عوارض: دردهاي مفصلي، دردهاي استخواني، کمبود روي، افزايش وزن.
مسموميت و درمان
موردي از مسموميت با اين دارو گزارش نشده است.
تداخل دارويي:
تداخل بين دفريپرون با ساير داروها گزارش نشده با اين حال همراه با آنتي اسيدهاي حاو ي آلومينيوم مصرف نشود.
مکانيسم اثر:
دفريپيرون از طريق اتصال به آهن باعث دفع آن از بدن مي گردد.
فارماكوكينتيك:
جذب: جذب دارو کامل بوده و غذا باعث کاهش سرعت جذب مي شود.
پخش: حجم پخش دارو در حدود 5/1 تا 7/1 ليتر به ازاي هر کيلوگرم ورن بدن است.
متابوليسم: بيش از 85 درصد دارو از طريق گلوکورونيداسيون متابوليزه مي گردد.
دفع: متابوليت گلوکورونيد و کمپلکس آهن با دارو از طريق ادرار دفع مي شود. مقداري از دارو نيز از طريق مدفوع دفع مي گردد.
اشكال دارويي:
Tablet: 500mg
اطلاعات دیگر:
طبقهبندي فارماكولوژيك: دفع کننده فلزات سنگين.
طبقهبندي درماني: شلات کننده.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده X
نکات قابل توصيه به بيمار
1- به بيمار توصيه نماييد هر گونه علامتي دال بر عفونت همچون تب ، گلودرد را به پزشک اطلاع دهد.
2- امکان تغيير رنگ ادرار به قهوه‌اي مايل به قرمز را به اطلاع بيمار برسانيد.
مصرف در شيردهي: اطلاعاتي در رابطه با ترشح دارو در شير در دسترس نمي باشد.
ملاحظات اختصاصي
1- در صورت بروز نوتروپني دارو بايد قطع شود. پس از بهبود، بطور هفتگي تا 3 هفته بيمار از نظر CBC بايد بررسي شود.
2- در صورت بروز نوتروپني مي توان از فاکتور محرک کولوني گرانولوسيت استفاده نمود.
3- به منظور بررسي کارايي دارو مي توان از سطح فريتين سرم استفاده کرد.
4- سطح سرمي روي با يد بررسي شود.
5- قبل از شروع درمان و در افراد با سابقه اختلال عملکرد کبدي و کليوي، عملکرد کبد و کليه بايد مورد بررسي قرار گيرند.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
افزايش غيرطبيعي آنزيم‌هاي کبدي.
درمان تجمع آهن در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور.
بزرگسالان و کودکان بالاي 6 سال : روزانه mg/kg 75 در 2 و يا 3 دوز منقسم مصرف مي شود.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو و يا هر يک از اجزاء فرمولاسيون، اختلالات شديد کبدي و نوتروپني يا آگرانولوسيتوز.
موارد احتياط: اختلال عملکرد کبدي و کليوي و بيماري‌هاي مفاصل.
عوارض جانبي:
چشم، گوش، حلق و بيني: اختلالات بينايي، سميت گوش.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، دل درد، کاهش اشتها، اسهال، عدم تحمل گوارش.
كبد: سميت کبدي.
خون: نوتروپني، آگرانولوسيتوز.
ساير عوارض: دردهاي مفصلي، دردهاي استخواني، کمبود روي، افزايش وزن.
مسموميت و درمان
موردي از مسموميت با اين دارو گزارش نشده است.
تداخل دارويي:
تداخل بين دفريپرون با ساير داروها گزارش نشده با اين حال همراه با آنتي اسيدهاي حاو ي آلومينيوم مصرف نشود.
مکانيسم اثر:
دفريپيرون از طريق اتصال به آهن باعث دفع آن از بدن مي گردد.
فارماكوكينتيك:
جذب: جذب دارو کامل بوده و غذا باعث کاهش سرعت جذب مي شود.
پخش: حجم پخش دارو در حدود 5/1 تا 7/1 ليتر به ازاي هر کيلوگرم ورن بدن است.
متابوليسم: بيش از 85 درصد دارو از طريق گلوکورونيداسيون متابوليزه مي گردد.
دفع: متابوليت گلوکورونيد و کمپلکس آهن با دارو از طريق ادرار دفع مي شود. مقداري از دارو نيز از طريق مدفوع دفع مي گردد.
اشكال دارويي:
Tablet: 500mg
اطلاعات دیگر:
طبقهبندي فارماكولوژيك: دفع کننده فلزات سنگين.
طبقهبندي درماني: شلات کننده.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده X
نکات قابل توصيه به بيمار
1- به بيمار توصيه نماييد هر گونه علامتي دال بر عفونت همچون تب ، گلودرد را به پزشک اطلاع دهد.
2- امکان تغيير رنگ ادرار به قهوه‌اي مايل به قرمز را به اطلاع بيمار برسانيد.
مصرف در شيردهي: اطلاعاتي در رابطه با ترشح دارو در شير در دسترس نمي باشد.
ملاحظات اختصاصي
1- در صورت بروز نوتروپني دارو بايد قطع شود. پس از بهبود، بطور هفتگي تا 3 هفته بيمار از نظر CBC بايد بررسي شود.
2- در صورت بروز نوتروپني مي توان از فاکتور محرک کولوني گرانولوسيت استفاده نمود.
3- به منظور بررسي کارايي دارو مي توان از سطح فريتين سرم استفاده کرد.
4- سطح سرمي روي با يد بررسي شود.
5- قبل از شروع درمان و در افراد با سابقه اختلال عملکرد کبدي و کليوي، عملکرد کبد و کليه بايد مورد بررسي قرار گيرند.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
افزايش غيرطبيعي آنزيم‌هاي کبدي.
