اطلاعات داروی هيدروکسي اتيل استارچ ونوفوندین
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد و مقدار مصرف:
الف) افزايش حجم پلاسما
بزرگسالان: ميزان ml 1000-500 (تا حداكثر ml/day 1500) يا ml/kg 20 در روز (تا حداكثر ml/day 1500) تجويز ميگردد.
ب) لكوفرز
بزرگسالان: مقدار ml 700-250 تجويز ميشود.
نكته: لازم است قبل از استفاده، ضد انعقاد سيترات افزوده شود.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: در صورت وجود حساسيت مفرط به هيدروكسي اتيل استارچ يا هر كدام از اجزاء فرمولاسيون، وجود نارسايي كليوي همراه با اليگوري يا آنوري (كه ناشي از هايپوولمي نباشد)؛ هر نوع شرايط نشاندهنده اورلود مايع (مثل ادم ريه، نارسايي احتقاني قلب) استفاده از اين فرآورده ممنوع ميباشد.
موارد احتياط: به دليل احتمال بروز واكنشهاي آنافيلاكتوئيد، استفاده از اين فرآورده در بيماران داراي سابقه آلرژي به غلات، بايستي با احتياط باشد.
در بيماران دچار نارسايي كبدي شديد به دليل خطر كاهش فاكتورهاي انعقادي و افزايش خطر خونريزي، بايد از اين فرآورده با احتياط استفاده گردد.
در بيماران دچار ترومبوسيتوپني بايد از اين فرآورده با احتياط استفاده شود چرا كه ممكن است منجر به تداخل با عملكرد پلاكتي شود.
بعضي از انواع تجاري اين فرآورده حاوي كلسيم، پتاسيم و لاكتات هستند كه در شرايط اختلالات الكتروليتي يا اسيد ـ باز، مصرف اين تركيبات بايستي با احتياط صورت گيرد.
عوارض جانبي:
اعصاب مرکزي: لرز، تب، سردرد، خونريزي داخل جمجمهاي.
قلبي ـ عروقي: براديكاردي، افزايش بيش از حد حجم در گردش، نارسايي قلبي، ادم محيطي، تاكيكاردي.
پوست: خارش (به شكل وابسته به دوز، ممكن است به صورت تأخيري بروز كند)، راش.
متابوليك: اسيدوز متابوليك، بزرگي غدد پاروئيد.
دستگاه گوارش: افزايش سطح آميلاز، استفراغ.
خون: آنمي، خونريزي، طولاني شدن زمان خونريزي، طولاني شدن زمان انعقاد، كوآگولوپاتي ترقيقي، DIC (نادر)، كاهش سطوح پلاسمايي فاكتور C : VIII، هموليز (نادر)، طولاني شدن PT و PTT، ترومبوسيتوپني، كاهش سطح فاكتور فونويلبراند، خونريزي از زخم.
كبدي: افزايش سطح بيليروبين غير كنژوگه.
تنفسي: برونكواسپاسم، ادم ريوي (غير قلبي).
ساير عوارض: ميالژي، واكنشهاي آنافيلاكتوئيد، سندرم شبه آنفولانزا (خفيف) واكنش ازدياد حساسيت، افت فشار، كهير.
مسموميت و درمان
در صورت مصرف حجمهاي بالاتر از ml 1500 خطر تداخل با عملكرد پلاكتي، طولاني شدن PT و PTT و بروز اختلالات خونريزي دهنده وجود دارد. به علاوه به دليل افزايش بيش از حد حجم پلاسما ممكن است بيمار در معرض خطر اورلود مايع (مانند ادم ريه، نارسايي احتقاني قلب) قرار گيرد. در صورت مصرف بيش از حد، اقدامات حمايتي است.
تداخل دارويي:
هيچ تداخل دارويي قابل توجهي با اين فرآورده گزارش نشده است.
مکانيسم اثر:
اين تركيب، به واسطه ساختار كلوئيدي استارچ، مشابه آلبومين، منجر به افزايش حجم پلاسما ميگردد.
فارماكوكينتيك:
جذب: از راه وريدي تجويز ميشود.
پخش: اين تركيب حجم توزيع 9/5 ليتر دارد.
متابوليسم: مولكولهاي داراي وزن مولكولي بيش از 50000 دالتون نيازمند تخريب آنزيماتيك توسط سيستم رتيكولواندوتليال يا آميلاز در خون هستند.
دفع: دارو عمدتاً از راه ادرار دفع ميشود (40-33 درصد از آن طي 24 ساعت و تقريباً 62% طي 72 ساعت دفع ميگردد).
اشكال دارويي:
Infusion, Solution [premixed in NaCl 0.9%]: 6% (500 mL)
اطلاعات دیگر:
طبقهبندي فارماكولوژيك: تركيب كلوئيدي.
طبقهبندي درماني: افزايش دهنده حجم پلاسما.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
نامهاي تجاري: Voluven
ملاحظات اختصاصي
1- حين استفاده از اين فرآورده، لازم است فشارخون، ضربان قلب، CVP، MAP، ميزان دفع ادرار، PCWP (در صورت وجود كاتتر شريان ريوي)، SVR، هموگلوبين، هماتوكريت، سطح الكتروليتهاي سرم، عملكرد كليوي، تعادل اسيد ـ باز، پارامترهاي انعقادي و اندكس قلبي بيمار كنترل گردد.
2- فرآوردههاي تجاري از نظر ميزان املاح و لاكتات با هم تفاوتهايي داشته و لازم است در صورت استفاده از اين فرآوردهها وضعيت الكتروليتي و اسيد ـ باز بيمار مورد توجه قرار گيرد.
3- خطر بروز عوارض جانبي اين فرآورده در صورت وجود نارسايي كليوي افزايش مييابد و لازم است وضعيت مايع، خروجي ادرار بيمار و سرعت انفوزيون كنترل شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
مصرف در شيردهي: ميزان ورود تركيب فرآورده در شير مشخص نبوده و بايستي در دوران شيردهي با احتياط به كار رود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
فرآورده به واسطه افزايش حجم پلاسما ميتواند منجر به افت غلظت هموگلوبين گردد. ممكن است در صورت استفاده از حجمهاي بالاتر از ml 1500، عملكرد پلاكتي تغيير كرده سطح پلاكتها كاهش يافته و PT و PTT طولاني شوند.
الف) افزايش حجم پلاسما
بزرگسالان: ميزان ml 1000-500 (تا حداكثر ml/day 1500) يا ml/kg 20 در روز (تا حداكثر ml/day 1500) تجويز ميگردد.
ب) لكوفرز
بزرگسالان: مقدار ml 700-250 تجويز ميشود.
نكته: لازم است قبل از استفاده، ضد انعقاد سيترات افزوده شود.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: در صورت وجود حساسيت مفرط به هيدروكسي اتيل استارچ يا هر كدام از اجزاء فرمولاسيون، وجود نارسايي كليوي همراه با اليگوري يا آنوري (كه ناشي از هايپوولمي نباشد)؛ هر نوع شرايط نشاندهنده اورلود مايع (مثل ادم ريه، نارسايي احتقاني قلب) استفاده از اين فرآورده ممنوع ميباشد.
موارد احتياط: به دليل احتمال بروز واكنشهاي آنافيلاكتوئيد، استفاده از اين فرآورده در بيماران داراي سابقه آلرژي به غلات، بايستي با احتياط باشد.
در بيماران دچار نارسايي كبدي شديد به دليل خطر كاهش فاكتورهاي انعقادي و افزايش خطر خونريزي، بايد از اين فرآورده با احتياط استفاده گردد.
در بيماران دچار ترومبوسيتوپني بايد از اين فرآورده با احتياط استفاده شود چرا كه ممكن است منجر به تداخل با عملكرد پلاكتي شود.
بعضي از انواع تجاري اين فرآورده حاوي كلسيم، پتاسيم و لاكتات هستند كه در شرايط اختلالات الكتروليتي يا اسيد ـ باز، مصرف اين تركيبات بايستي با احتياط صورت گيرد.
عوارض جانبي:
اعصاب مرکزي: لرز، تب، سردرد، خونريزي داخل جمجمهاي.
قلبي ـ عروقي: براديكاردي، افزايش بيش از حد حجم در گردش، نارسايي قلبي، ادم محيطي، تاكيكاردي.
پوست: خارش (به شكل وابسته به دوز، ممكن است به صورت تأخيري بروز كند)، راش.
متابوليك: اسيدوز متابوليك، بزرگي غدد پاروئيد.
دستگاه گوارش: افزايش سطح آميلاز، استفراغ.
خون: آنمي، خونريزي، طولاني شدن زمان خونريزي، طولاني شدن زمان انعقاد، كوآگولوپاتي ترقيقي، DIC (نادر)، كاهش سطوح پلاسمايي فاكتور C : VIII، هموليز (نادر)، طولاني شدن PT و PTT، ترومبوسيتوپني، كاهش سطح فاكتور فونويلبراند، خونريزي از زخم.
كبدي: افزايش سطح بيليروبين غير كنژوگه.
تنفسي: برونكواسپاسم، ادم ريوي (غير قلبي).
ساير عوارض: ميالژي، واكنشهاي آنافيلاكتوئيد، سندرم شبه آنفولانزا (خفيف) واكنش ازدياد حساسيت، افت فشار، كهير.
مسموميت و درمان
در صورت مصرف حجمهاي بالاتر از ml 1500 خطر تداخل با عملكرد پلاكتي، طولاني شدن PT و PTT و بروز اختلالات خونريزي دهنده وجود دارد. به علاوه به دليل افزايش بيش از حد حجم پلاسما ممكن است بيمار در معرض خطر اورلود مايع (مانند ادم ريه، نارسايي احتقاني قلب) قرار گيرد. در صورت مصرف بيش از حد، اقدامات حمايتي است.
تداخل دارويي:
هيچ تداخل دارويي قابل توجهي با اين فرآورده گزارش نشده است.
مکانيسم اثر:
اين تركيب، به واسطه ساختار كلوئيدي استارچ، مشابه آلبومين، منجر به افزايش حجم پلاسما ميگردد.
فارماكوكينتيك:
جذب: از راه وريدي تجويز ميشود.
پخش: اين تركيب حجم توزيع 9/5 ليتر دارد.
متابوليسم: مولكولهاي داراي وزن مولكولي بيش از 50000 دالتون نيازمند تخريب آنزيماتيك توسط سيستم رتيكولواندوتليال يا آميلاز در خون هستند.
دفع: دارو عمدتاً از راه ادرار دفع ميشود (40-33 درصد از آن طي 24 ساعت و تقريباً 62% طي 72 ساعت دفع ميگردد).
اشكال دارويي:
Infusion, Solution [premixed in NaCl 0.9%]: 6% (500 mL)
اطلاعات دیگر:
طبقهبندي فارماكولوژيك: تركيب كلوئيدي.
طبقهبندي درماني: افزايش دهنده حجم پلاسما.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
نامهاي تجاري: Voluven
ملاحظات اختصاصي
1- حين استفاده از اين فرآورده، لازم است فشارخون، ضربان قلب، CVP، MAP، ميزان دفع ادرار، PCWP (در صورت وجود كاتتر شريان ريوي)، SVR، هموگلوبين، هماتوكريت، سطح الكتروليتهاي سرم، عملكرد كليوي، تعادل اسيد ـ باز، پارامترهاي انعقادي و اندكس قلبي بيمار كنترل گردد.
2- فرآوردههاي تجاري از نظر ميزان املاح و لاكتات با هم تفاوتهايي داشته و لازم است در صورت استفاده از اين فرآوردهها وضعيت الكتروليتي و اسيد ـ باز بيمار مورد توجه قرار گيرد.
3- خطر بروز عوارض جانبي اين فرآورده در صورت وجود نارسايي كليوي افزايش مييابد و لازم است وضعيت مايع، خروجي ادرار بيمار و سرعت انفوزيون كنترل شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
مصرف در شيردهي: ميزان ورود تركيب فرآورده در شير مشخص نبوده و بايستي در دوران شيردهي با احتياط به كار رود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
فرآورده به واسطه افزايش حجم پلاسما ميتواند منجر به افت غلظت هموگلوبين گردد. ممكن است در صورت استفاده از حجمهاي بالاتر از ml 1500، عملكرد پلاكتي تغيير كرده سطح پلاكتها كاهش يافته و PT و PTT طولاني شوند.