اطلاعات داروی پنتوپرازول
دارو مورد نظر را انتخاب کنید
موارد و مقدار مصرف:
الف) درمان کوتاه مدت ازوفاژيت همراه با رفلاکس (GERD).
بزرگسالان: mg 40 خوراکي يک بار در روز تا 8 هفته استفاده گردد. بيماراني که پس از 8 هفته بهبود نيابند، 8 هفته ديگر درمان را ادامه مي‌دهند.
ب) درمان کوتاه مدت GERD (رفلاکس) به همراه سابقه ازوفاژيت.
بزرگسالان: mg 40 وريدي يک بار در روز به مدت 10-7 روز، به محض اينکه بيمار توانايي مصرف داروها به صورت خوراکي را پيدا کند، دارو به فرم خوراکي تغيير مي‌يابد.
پ) درمان نگهدارنده طولاني مدت ازوفاژيت در حال بهبود و کاهش عود علائم سوزش سردل (روزانه و شبانه) در بيماران مبتلا به رفلاکس (GERD).
بزرگسالان: mg 40 خوراکي يک بار در روز.
ت) درمان کوتاه مدت ترشح بيش از حد و پاتولوژيک در سندرم زولينگر اليسون و يا ساير موقعيت‌هاي نئوپلاستيک.
بزرگسالان: دوز بر اساس وضعيت افراد تعيين مي‌گردد. دوز معمول mg 80 وريدي هر 12 ساعت براي کمتر از 6 روز مي‌باشد. بيماراني که به دوز بالاتري نياز دارند mg 80 هر 8 ساعت دارو دريافت مي‌نمايند. بيشترين ميزان قابل مصرف mg 240 در روز مي‌باشد.
ث) درمان طولاني مدت ترشح بيش از حد اسيد از جمله زولينگر اليسون.
بزرگسالان: دوز دارو به صورت فردي تعيين مي‌گردد. به طور معمول دارو با mg 40 دو بار در روز آغاز مي‌گردد. بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mg 240 مي‌باشد.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو، بيماران حساس به ساير بنزاميدازول‌ها (مانند ازموپرازول).
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي : اضطراب، آستنيا، گيجي، سردرد، بي خوابي، ميگرن، درد.
قلبي ـ عروقي: درد قفسه سينه.
چشم، گوش، حلق و بيني: فارنژيت، آب ريزش بيني، سينوزيت.
دستگاه گوارش: درد شکم، يبوست، اسهال، سوء هاضمه، نفخ، گاستروانتريت، اختلالات دستگاه گوارش، تهوع، استفراغ.
ادراري ـ تناسلي: اختلالات مقعدي، تکرر ادرار، عفونت ادراري.
متابوليک: هيپرگلسيمي، هيپرليپيدمي.
عضلاني - اسکلتي: درد مفاصل، درد کمر، هيپرتوني، درد گردن.
كبد: نارسايي کبدي.
تنفسي : برونشيت، ديس پنه، افزايش سرفه، عفونت مجاري فوقاني تنفسي .
پوست: راش.
ساير عوارض: سندرم شبه آنفلوانزا، عفونت.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: مصرف بيش از حد دارو با mg 600-400 آن عوارض خاصي به دنبال نداشته است. پنتوپرازول توسط همودياليز برداشت نمي‌شود.
تداخل دارويي:
پنتوپرازول مي‌تواند جذب آمپي سيلين، نمک‌هاي آهن و کتوکونازول را کاهش دهد.
سوکرالفيت مي‌تواند جذب پنتوپرازول را به تأخير بيندازد و فراهمي زيستي آن را نيز کاهش دهد. توصيه مي‌شود پنتوپرازول 30 دقيقه قبل از سوکرالفيت مصرف شود.
پنتوپرازول مي‌تواند باعث افزايش INR و PT شود.
غذا جذب دارو را تا 2 ساعت به تأخير مي‌اندازد اما باعث کاهش ميزان جذب نمي‌گردد.
مکانيسم اثر:
اثر مهار پمپ پروتوني: پنتوپرازول فعاليت پمپ پروتوني را از طريق اتصال به هيدروژن پتاسيم آدنوزين تري فسفاتاز (در سطح سلول‌هاي پارشال معده)، مهار مي‌نمايد و از اين طريق باعث سرکوب ترشح اسيد معده مي‌گردد.
فارماكوكينتيك:
جذب: فراهمي زيستي دارو 77 % مي‌باشد. غذا جذب دارو را تا 2 ساعت به تأخير مي‌اندازد، اما ميزان جذب تحت تأثير قرار نمي‌گيرد.
پخش: عمدتاً در فضاي خارج سلولي پخش مي‌شود. اتصال به پروتئين آن 98 % مي‌باشد. (بيشتر با آلبومين)
متابوليسم: به طور وسيع تحت متابوليسم کبدي توسط سيستم سيتوکروم P450 قرار مي‌گيرد. مسير اصلي متابوليسمي آن، دمتيلاسيون توسط CYP2C19 و سپس سولفاسيون مي‌باشد. ساير مسيرها شامل اکسيداسيون توسط CYP3A4 مي‌باشد. شواهد نشان داده است که متابوليت‌ها اثر فاماکولوژيک ندارند.
دفع: 71 % دارو در ادرار ترشح مي‌شود و 18 % آن توسط مدفوع و از طريق صفرا دفع خواهد شد. داروي تغييرنيافته از طريق ادرار دفع نمي‌شود.
اشكال دارويي:
Injection, Powder, Lyophilized: 40mg
Tablet, Delayed Release: 20, 40mg
Capsule, Delayed Release: 15, 20, 40mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مهارکننده پمپ پروتوني.
طبقه‌بندي درماني: سرکوب کننده اسيد معده.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Pantocid IV
ملاحظات اختصاصي
به داروي امپرازول مراجعه گردد.
مصرف در شيردهي: دارو در شير ترشح مي‌شود. بيمار يا بايد مصرف دارو را قطع نمايد و يا به نوزاد خود شير ندهد.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
پنتوپرازول مي‌تواند قند و ليپيد و تست‌هاي عملکرد کبد را افزايش دهد.
هم چنين مي‌تواند باعث نتيجه مثبت کاذب در تست ادراري تتراهيدروکانابيول (شکل وريدي دارو) گردد.
الف) درمان کوتاه مدت ازوفاژيت همراه با رفلاکس (GERD).
بزرگسالان: mg 40 خوراکي يک بار در روز تا 8 هفته استفاده گردد. بيماراني که پس از 8 هفته بهبود نيابند، 8 هفته ديگر درمان را ادامه مي‌دهند.
ب) درمان کوتاه مدت GERD (رفلاکس) به همراه سابقه ازوفاژيت.
بزرگسالان: mg 40 وريدي يک بار در روز به مدت 10-7 روز، به محض اينکه بيمار توانايي مصرف داروها به صورت خوراکي را پيدا کند، دارو به فرم خوراکي تغيير مي‌يابد.
پ) درمان نگهدارنده طولاني مدت ازوفاژيت در حال بهبود و کاهش عود علائم سوزش سردل (روزانه و شبانه) در بيماران مبتلا به رفلاکس (GERD).
بزرگسالان: mg 40 خوراکي يک بار در روز.
ت) درمان کوتاه مدت ترشح بيش از حد و پاتولوژيک در سندرم زولينگر اليسون و يا ساير موقعيت‌هاي نئوپلاستيک.
بزرگسالان: دوز بر اساس وضعيت افراد تعيين مي‌گردد. دوز معمول mg 80 وريدي هر 12 ساعت براي کمتر از 6 روز مي‌باشد. بيماراني که به دوز بالاتري نياز دارند mg 80 هر 8 ساعت دارو دريافت مي‌نمايند. بيشترين ميزان قابل مصرف mg 240 در روز مي‌باشد.
ث) درمان طولاني مدت ترشح بيش از حد اسيد از جمله زولينگر اليسون.
بزرگسالان: دوز دارو به صورت فردي تعيين مي‌گردد. به طور معمول دارو با mg 40 دو بار در روز آغاز مي‌گردد. بيشترين ميزان قابل مصرف در روز mg 240 مي‌باشد.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو، بيماران حساس به ساير بنزاميدازول‌ها (مانند ازموپرازول).
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي : اضطراب، آستنيا، گيجي، سردرد، بي خوابي، ميگرن، درد.
قلبي ـ عروقي: درد قفسه سينه.
چشم، گوش، حلق و بيني: فارنژيت، آب ريزش بيني، سينوزيت.
دستگاه گوارش: درد شکم، يبوست، اسهال، سوء هاضمه، نفخ، گاستروانتريت، اختلالات دستگاه گوارش، تهوع، استفراغ.
ادراري ـ تناسلي: اختلالات مقعدي، تکرر ادرار، عفونت ادراري.
متابوليک: هيپرگلسيمي، هيپرليپيدمي.
عضلاني - اسکلتي: درد مفاصل، درد کمر، هيپرتوني، درد گردن.
كبد: نارسايي کبدي.
تنفسي : برونشيت، ديس پنه، افزايش سرفه، عفونت مجاري فوقاني تنفسي .
پوست: راش.
ساير عوارض: سندرم شبه آنفلوانزا، عفونت.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: مصرف بيش از حد دارو با mg 600-400 آن عوارض خاصي به دنبال نداشته است. پنتوپرازول توسط همودياليز برداشت نمي‌شود.
تداخل دارويي:
پنتوپرازول مي‌تواند جذب آمپي سيلين، نمک‌هاي آهن و کتوکونازول را کاهش دهد.
سوکرالفيت مي‌تواند جذب پنتوپرازول را به تأخير بيندازد و فراهمي زيستي آن را نيز کاهش دهد. توصيه مي‌شود پنتوپرازول 30 دقيقه قبل از سوکرالفيت مصرف شود.
پنتوپرازول مي‌تواند باعث افزايش INR و PT شود.
غذا جذب دارو را تا 2 ساعت به تأخير مي‌اندازد اما باعث کاهش ميزان جذب نمي‌گردد.
مکانيسم اثر:
اثر مهار پمپ پروتوني: پنتوپرازول فعاليت پمپ پروتوني را از طريق اتصال به هيدروژن پتاسيم آدنوزين تري فسفاتاز (در سطح سلول‌هاي پارشال معده)، مهار مي‌نمايد و از اين طريق باعث سرکوب ترشح اسيد معده مي‌گردد.
فارماكوكينتيك:
جذب: فراهمي زيستي دارو 77 % مي‌باشد. غذا جذب دارو را تا 2 ساعت به تأخير مي‌اندازد، اما ميزان جذب تحت تأثير قرار نمي‌گيرد.
پخش: عمدتاً در فضاي خارج سلولي پخش مي‌شود. اتصال به پروتئين آن 98 % مي‌باشد. (بيشتر با آلبومين)
متابوليسم: به طور وسيع تحت متابوليسم کبدي توسط سيستم سيتوکروم P450 قرار مي‌گيرد. مسير اصلي متابوليسمي آن، دمتيلاسيون توسط CYP2C19 و سپس سولفاسيون مي‌باشد. ساير مسيرها شامل اکسيداسيون توسط CYP3A4 مي‌باشد. شواهد نشان داده است که متابوليت‌ها اثر فاماکولوژيک ندارند.
دفع: 71 % دارو در ادرار ترشح مي‌شود و 18 % آن توسط مدفوع و از طريق صفرا دفع خواهد شد. داروي تغييرنيافته از طريق ادرار دفع نمي‌شود.
اشكال دارويي:
Injection, Powder, Lyophilized: 40mg
Tablet, Delayed Release: 20, 40mg
Capsule, Delayed Release: 15, 20, 40mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مهارکننده پمپ پروتوني.
طبقه‌بندي درماني: سرکوب کننده اسيد معده.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Pantocid IV
ملاحظات اختصاصي
به داروي امپرازول مراجعه گردد.
مصرف در شيردهي: دارو در شير ترشح مي‌شود. بيمار يا بايد مصرف دارو را قطع نمايد و يا به نوزاد خود شير ندهد.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
پنتوپرازول مي‌تواند قند و ليپيد و تست‌هاي عملکرد کبد را افزايش دهد.
هم چنين مي‌تواند باعث نتيجه مثبت کاذب در تست ادراري تتراهيدروکانابيول (شکل وريدي دارو) گردد.