آیا میدانید: که براي اينکه ٧٠٠ گرم به وزن شما اضافه شود بايد ٩ کيلو سيب زميني بخوريد ؟

دسته بندی ها

پربازدیدها فال و طالع بینی زمان سلامت مالی و حقوقی اعداد متن تبدیل فناوری و IT زنان کتاب وب و سئو مذهبی اطلاعات سایر

بررسی و نمایش آنلاین رکورد های دی ان اس (Dns Record Checker)

dns

DNS یا سیستم نام دامنه ها: مرکز هوشمندی در جهان سایبر

در دنیای امروزی اینترنت، هر کسی که به شبکه وارد شود، با مفهوم DNS آشنا خواهد شد. DNS یا سیستم نام دامنه ها، یکی از مهم‌ترین عناصر دنیای سایبر است که نقش کلیدی در ارتباطات اینترنتی دارد. همانطور که در دنیای واقعی، ما از طریق آدرس‌های خیابان و شماره‌های منزل، به مقصدمان می‌رسیم، در دنیای سایبر، سیستم DNS مسئول ترجمه دامنه‌ها به آدرس‌های آی‌پی است. اگر علاقه‌مندید که درباره DNS بیشتر بدانید، با ما همراه شوید.

حقیقتاً، DNS یکی از عناصر بی‌نظیر توسعه اینترنت است. ظاهراً به نظر می‌رسد که در حفظ و ترجمه آدرس اینترنتی به مقصد تمرکز دارد، اما ساده بودن آن، طراحی نیکو و محاسن فراوانی که ارائه می‌دهد، آن را به یک مرکز هوشمندی در جهان سایبر تبدیل می‌کند.

آیا به چگونگی کارکرد DNS علاقه‌مندید؟ به سادگی، وقتی شما در مرورگرتان یک نام دامنه وارد می‌کنید، اولین چیزی که اتفاق می‌افتد، این است که مرورگر شما از DNS سوال می‌پرسد که آدرس آی‌پی مربوط به آن نشانی دامنه کدام است. در این لحظه، DNS شروع به جستجوی معنی نام دامنه‌ای می‌پردازد که شما وارد کرده‌اید. اگر لیست DNS محلی دسترسی به آدرس اینترنتی را نداشته باشد، درخواستتان به یک سرور DNS عمومی ارسال می‌شود تا آدرس مربوطه را دریافت کند. سپس، آدرس آی‌پی مقصد برگشت داده می‌شود و شما برای دسترسی به آن نشانی بر روی اینترنت وارد می‌شوید.

علاوه بر ترجمه آدرس‌ها، DNS در دنیای سایبر نقش‌های دیگری هم دارد. به عنوان مثال، DNS می‌تواند به عنوان نقشه‌ای برای طبقه‌بندی میزبانان سرور یا ارتباطات در شبکه‌های مختلف عمل کند. با استفاده از DNS، می‌توان از شناسایی و مدیریت دسترسی به منابع شبکه استفاده کرد و همچنین از نمایش وب خدمات وب مختلف بر روی دامنه‌های مختلف، استفاده کرد.

امروزه، به لطف توانایی های خارق العاده DNS، تکنولوژی ابرازاپی، شبکه‌های جهانی و بسیاری از خدمات سایر، امکان تجربه عالی اینترنتی برای ما فراهم شده است. بدون DNS، ما نمی‌توانستیم با یکدیگر یا با سایت‌های عالمت گذاری شده ارتباط برقرار کنیم و امکان کشف جهان سایبر را نداشتیم.

در کل، می‌توان گفت که DNS یک مفهوم اساسی است که باعث اتصال اینترنتی جهانی شده است. اگرچه ما روی آن فکر نمی‌کنیم یا برای آن آگاهی نداریم، اما بدون DNS، اینترنتی که امروزه می‌شناسیم و دوست داریم، وجود نخواهد داشت. بنابراین، این ارزشمند است که در بازدهی نام دامنه ها و تکنولوژی DNS در عصر دیجیتال با اصول و مفاهیم اساسی آن، آشنا شویم.

آدرس وب سایت یا صفحه ای از وب سایت را وارد نمایید

DNS چیست؟

Domain Name System یا مخفف آن DNS سرویسی در دنیای شبکه است که برای تبدیل آدرس های IP به نام و یا برعکس به کار می‌رود. فرض کنید که شما مجبور بودید تمامی شماره های دوستان و آشنایان خود را به ذهن بسپرید. آیا همچین چیزی ممکن است؟ آیا حافظه شما این امکان را دارد تا تمامی شماره های لازم را یه خاطر بسپارد؟

DNS مانند یک دفترچه تلفن عمل می‌کند زمانی که شما از یک دفترچه برای نگهداری شماره های لازم استفاده می‌کنید، برای هر فرد یک اسم در نظر می‌گیرید. حفظ کردن اسامی که هروز با آن سروکار دارید آسان تر است یا به یاد سپردن شماره تلفن های آنها؟ حتما اسامی آسان تر هستند.

در دنیای شبکه کامپیوتر‌ها برای اتصال به یکدیگر به آدرس IP (که یک شماره چند رقمی است) احتیاج دارند تا قابل دسترسی و شناسایی باشند.

سیستم شما هیچ آگاهی نسبت به نام‌ها ندارد و فقط آدرس IP را متوجه می‌شود برای مثال وقتی شما آدرس vahidmajidi.com را در مرورگر خود تایپ می‌کنید پس به سراغ DNS سرور می‌رود و از آن درخواست می‌کند که آدرس IP متناظر با آن را به او بدهد، بعد از دریافت آدرس IP می‌تواند به آن سرور داشته باشد و شما قادر به دیدن وب سایت ما می ‌شوید.

تاریخچه دی ان اس چیست؟

در زمان‌های ابتدایی پیدایش اینترنت، تمام سایت‌ها با آدرس‌‍‌های IP شناخته می‌شدند و چون تعداد آن‌ها کم بود به راحتی قابل شناسایی بودند.

بعد از گسترش اینترنت و زیاد شدن وب سایت‌ها روش‌هایی برای ذخیره نام و IP وب سایت ها ارائه شد. اولین بار فردی به نام الیزابت فینلر فایلی به نام host.txt که حاوی نام وب سایت ‌ها و آدرس آی پی آن‌ها بود را ایجاد کرد.

بعد از آن پل مک پتریس سیستمی برای این منظور ایجاد کرد که اساس کار DNS امروزی را تشکیل می‌دهد.

DNS چگونه کار می‌کند؟

DNS وظیفه برگرداندن IP از روی دامین را برعهده دارد. این عملیات طی چندین مرحله انجام می‌شود تا در‌نهایت آدرس IP معتبر و سالمی به‌دست کاربر برسد. پیدا‌کردن آدرس IP وب‌سایت در میان تمامی DNSهای موجود در دنیا کمی دشوار است که با معماری DNS این گام آسان می‌شود. هرکدام از این مراحل با دسته‌بندی‌کردن محل ذخیره DNS، به یافتن DNS اصلی کمک خواهند کرد. برای نمونه، در ابتدا منطقه DNS و سپس DNSهای مربوط به پس‌دامنه آن‌ها بررسی می‌شود تا بتوان به مکان مناسبی دست یافت.

کش DNS چیست؟ کش DNS کجا رخ می‌دهد؟

سیستم کش به‌معنای ذخیره موقت داده‌ها در مکانی نزدیک‌تر است که به بهبود عملکرد و پاسخ سریع‌تر منجر می‌شود. کش‌کردن DNS به‌معنای ذخیره اطلاعات DNS در نزدیک‌ترین مکان برای کاربر است؛ به‌طوری‌که با ارسال درخواست‌های بعدی، پاسخ DNS از کش کاربر خوانده می‌شود و دیگر درخواستی به زنجیره DNS ارسال نمی‌شود و در‌نهایت، مصرف پهنای باند CPU کاهش و سرعت لود وب‌سایت افزایش می‌یابد. داده‌های DNS می‌توانند در مکان‌های مختلف کش و برای مدت‌زمان مشخصی برحسب TTL ذخیره شوند.

مرورگرهای وب به‌طورپیش‌فرض از ذخیره کش DNSها پشتیبانی و اطلاعات مربوط به هر DNS را برای مدت‌زمان مشخصی ذخیره می‌کنند تا درصورت بارگذاری مجدد، پاسخ DNS از مرورگر خوانده شود. هنگامی‌که آدرس دامینی را باز می‌کنید، قبل از ارسال درخواست DNS، ابتدا کش مرورگر بررسی و درصورت نبود اطلاعات، درخواست به زنجیره DNS ارسال می‌شود.

در مرورگر کروم با رفتن به آدرس زیر، می‌توانید وضعیت کش DNSهای فعلی را مشاهده کنید:

chrome://net-internals/#DNS

بهترین سرورهای DNS خارجی

معمولاً سرویس میزبانی وب سرورهای DNS را دراختیارتان قرار می‌دهد؛ اما بازهم می‌توانید DNSهای دامنه خود را تغییر دهید. سرورهای DNS پولی و رایگانی وجود دارند که از سرعت و امنیت فراوانی برخوردارند و از ابزارهای امنیتی مانند فایروال و فیلتر درخواست‌ها نیز استفاده می‌کنند. در‌ادامه، برخی از سرورهای برتر DNS را معرفی کرده‌ایم.

Cloudflare:

کلودفلر یکی از سرویس‌های ارائه‌دهنده DNS است که امکانات فراوانی دراختیار کاربران قرار می‌دهد. Cloudflare علاوه‌بر امنیت، از حملات DDoS و سایر حملات جلوگیری و با سرویس‌های امنیتی و معماری بهینه، امنیت و سرعت لود وب‌سایتتان را بهینه می‌کند.

Google Public DNS:

سرویس DNS گوگل که Google Public DNS نام دارد، کمی با سرویس Cloudflare تفاوت دارد و برای کاربران باتجربه‌تر طراحی شده است. این سرویس کاربردها و امکانات خاص خود را دارد که درصورت نیاز می‌توانید از آن استفاده کنید.

Quad9:

سرویس دی‌ان‌اس Quad9 به سرعت بسیار زیاد مشهور است. همچنین، این سرویس ادعا می‌کند که می‌تواند وب‌سایت‌ها و کاربران مخرب را با استفاده از اطلاعاتش مسدود کند.

DNS Zone چیست؟

DNS به مناطق مختلفی تقسیم می‌شود و هرکدام از آن‌ها را ارگان‌های گوناگونی مدیریت می‌کنند. فضای نام DNS می‌تواند یک یا چند منطقه DNS داشته باشد که هر‌کدام را میزبان یا سرویس DNS خاصی مدیریت می‌کند. DNS Zone ساختار سلسله‌مراتبی دارد که در آن top-level domain، دامنه، زیردامنه و… وجود دارد.

DNS zone file چیست؟

DNS zone file اساس فنی برای ذخیره اطلاعات DNS منطقه را تشکیل می‌دهد. DNS zone file فایلی متنی است که در سرور مدیر DNS ذخیره می‌شود. ساختار فایل DNS zone نیز در سند RFC 1035 تعریف شده است. طبق قانون DNS zone، فایل متنی است که هر خط دستور‌العمل (Resource Record) را ارائه می‌دهد.

هدایت رکورد های DNS

شما می‌توانید DNSهای خود را با استفاده از انواع رکوردهای دامنه هدایت یا عملاً Redirect کنید. برای مثال، فرض کنید دو دامنه متفاوت example.com و examples.com دراختیار دارید و می‌خواهید هر دو به یک DNS و سرور متصل شوند و یک محتوا را نشان دهند. برای انجام این کار، باید از رکوردهای هدایت DNS استفاده کنید. بسته به اطلاعاتی که می‌خواهید وارد کنید، می‌توانید با استفاده از رکوردهای A ،‌AAAA ،‌CNAME ،‌SRV ،‌NS ،‌TXT ،‌MX ،‌MXE و... تغییر مسیر URL را تنظیم کنید.

A records .1

اصلی‌ترین و پرکاربردترین نوع رکورد DNS است. با استفاده از این رکورد، می‌توانید آدرس‌های دامنه خود را به آدرس IP سرور متصل کنید. این رکورد همان استفاده اصلی از DNS است که ارتباط بین دامنه و IP را برقرار می‌کند.

CNAME .2

مخفف Canonical Name و نوعی رکورد DNS است که به‌جای آدرس IP، برای اتصال به دامنه از آدرس دامنه دیگر استفاده می‌کند. با استفاده از این رکورد، می‌توانید به‌راحتی تمامی دامنه‌های خود را به یک سرور متصل کنید و درصورت نیاز با تغییر تنها یک رکورد اصلی، تمامی رکوردهای CNAME را تغییر دهید. همچنین، از این رکورد برای پیکربندی ایمیل مارک‌دار حرفه‌ای مانند Outlook.com می‌توانید استفاده کنید.

MX .3

مخفف Mail Exchanger است که ایمیل سرور را برای مدیریت ایمیل‌های نام دامنه‌ای خاص تعریف می‌کند. این رکورد نوع پروتکل ارسال ایمیل (SMTP یا استاندارد) را نیز مشخص می‌کند. به‌عنوان مثال، با افزودن رکورد MX ارائه‌شده Outlook.com برای your-domain.com، هر ایمیل دریافتی your-domain.com ازطریق سرورهای ایمیل Outlook.com دریافت می‌شود.

TXT .4

این رکورد زمانی مفید است که از سرویس پست الکترونیکی شخص ثالثی مانند G-Suite یا Outlook.com در نام دامنه خود استفاده می‌کنید. رکورد TXT وظیفه ذخیره متنی مشخص در بخش DNS را برعهده دارد که شرکت‌هایی مانند گوگل معمولاً از آن برای شناسایی و احراز هویت دامنه استفاده می‌کنند.

NS .5

رکورد NS مخفف Name Server و یکی از رکوردهای پرکاربرد DNS است که Nameserverهای DNS Zone شما را شناسایی می‌کند. این رکورد سروری را دریافت می‌کند که باید در زمان فراخوانی DNS پاسخ‌گو باشد و با قرار‌دادن Name Server مد‌نظر، می‌توانید دامنه خود را به سرور دلخواه متصل کنید. رکورد یادشده معمولاً در زمان خرید هاست یا سرور استفاده می‌شود.

فایروال DNS چیست؟

فایروال DNS ابزاری است که خدمات امنیتی بسیار زیادی به DNSها ارائه می‌دهد. فایروال DNS مانند لایه‌ای امنیتی بین Resolver و Authoritative Nameserver قرار می‌گیرد تا دسترسی کاربران به IP واقعی سرور مقدور شود. از دیگر ویژگی‌های فایروال می‌توان به تفکیک ترافیک و فیلتر ترافیک برحسب سن و… و تغییر DNS اشاره کرد. برای برخورداری از امنیت و سرعت کامل، پیشنهاد می‌کنیم از DNS‌های پارس پک استفاده کنید.

DNSSEC چیست؟

DNSSEC مخفف Domain Name System Security Extensions و به‌معنای افزونه‌های امنیتی DNS است که برای امنیت DNSهای شما بسیار اهمیت دارد. DNSSEC با به‌کار‌گیری سیستم جفت‌کلید امضای دیجیتال و بدون نیاز به کوئری‌های DNS، می‌تواند صحت سرور پاسخ‌دهنده را تأیید کند و بدین‌ترتیب، امنیت DNS را افزایش دهد. این ویژگی را معمولاً در DNSها می‌توان نصب و استفاده کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر، می‌توانید از ارائه‌دهنده سرویس میزبانی خود پرس‌وجو کنید.

dns

امروزه در دنیای اینترنت، DNS یکی از مهمترین اجزای زیرساخت شبکه است که به عنوان نقشه راه برای ارتباط بین ایستگاه ها و سرورها عمل می کند. DNS مخفف دونام سیستم است و زیرساختی است که نام ها را به IP آدرس ها ترجمه می کند و به این ترتیب کاربران قادر خواهند بود تا با وارد کردن نام دامنه در مرورگر خود، به سایت مورد نظر خود دسترسی پیدا کنند.

DNS برای دسترسی آسان تر به منابع اینترنتی و نیز اجرای سریع تر آنها اهمیت دارد. زیرا در صورت نبود DNS، نیاز به یادآوری و وارد کردن آدرس IP هر سایت برای دسترسی به آن وجود خواهد داشت که امری سخت و زمان بر است.

به طور کلی، فرایند کار DNS به این صورت است که کاربر بر روی مرورگر خود، نام دامنه را وارد می کند و بعد از آن سیستم عامل کامپیوتر کاربر درخواست DNS را به تیم سرورهای DNS مربوطه می فرستد. سپس این سرورها آدرس IP متعلق به آن نام دامنه را پیدا کرده و به کامپیوتر کاربر برگردانده و در نهایت کاربر به سایت مورد نظر دسترسی پیدا می کند.

سرورهای DNS همراه با تمام زیرساختی که برای عملکرد آنها لازم است، در حوزه ای به نام Root Zone تعریف می شوند. Root Zone یکی از اجزای مهم شبکه اینترنت است و اطلاعات مربوط به تمام دامنه های فعال در شبکه اینترنت را در بر دارد.

در صورتی که یک سایت جدید در شبکه اینترنت ایجاد شود، برای ثبت نام دامنه و تعریف نام و آدرس IP آن، باید با Registrar ثبت نام کننده دامنه تماس گرفته شود. Registrar ها با همکاری با سرورهای DNS، نام دامنه را به یکی از IP آدرس های ثبت شده ترجمه می کنند تا کاربران بتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.

DNS سیستمی پویا است که به طور مداوم بروزرسانی می شود. برای مثال، وقتی یک وب سایت به یک آدرس دیگر منتقل می شود، باید تغییرات لازم در سرورهای DNS صورت بگیرد تا کاربران از روز رسانی اطلاع داده شوند. این مورد نشان می دهد که DNS یکی از عوامل امنیتی نیز است و در صورت عدم به روز رسانی مناسب سرورهای DNS ممکن است حملاتی همچون حملات حافظه کش، جلوگیری از دسترسی کاربران به سایت و یا هجوم DDOS را ایجاد کند.

به طور خلاصه، DNS سیستمی حیاتی است که همه کاربران اینترنت برای بهره مندی از امکانات آن به آن نیاز دارند. در حال حاضر DNS به طور کامل در کار آمده است و امکان اتصال به سایت های اینترنتی را سریع و آسان می کند. به عبارت دیگر، DNS به ما کمک می کند تا بتوانیم به مقصد خود در دنیای اینترنت برسیم.

نظرات