سخن بزرگان (سیسرون)
1- انجام کارهای بزرگ تنها بوسیله ی رأی و اراده و مشیت و شور و قدرت و اختیار و آمریت و عقل پخته و رسایی که زاده ی پیری و تجربت است به مرحله ی اجرا درمی آید.
2- اعتراف به ندانستن چیزی که نمی دانم باعث خجالت و شرم من نمی شود.
3- اعتراف به نادانی نسبت به چیزی که نمی دانم، مرا شرمگین نمی سازد.
4- دوستان حقیقی اگر از دیده بروند از دل نخواهند رفت.
5- جنگ، کشتارگاه کسانی است که همدیگر را نمی شناسند، به سود کسانی است که یکدیگر را می شناسند، اما همدیگر را نمی کشند؛ جنگ قوانین را خاموش می کند.
6- احمق هیچ گاه سعادتمند نمی شود.
7- اجر نیکی شما در عمل شما نهفته است.
8- برای آنکه عمر طولانی باشد، باید آهسته زندگی کنیم.
9- آنچه را که با خوشی و لذت آموخته ایم، هرگز فراموش نمی کنیم.
10- نفرت همان خشم و غضب است که روی هم انباشته شده است.
11- هرگز نمی توان با آدمهای کوچک کارهای بزرگ انجام داد.
12- پاکان و نیکان، خوبی را تنها برای خود نمی خواهند و از خودپرستی گریزانند. آنها می خواهند و می کوشند که نیکی سراسر جهان را فرا گیرد؛ یعنی همه را دوست می دارند.
13- هرگز به بزرگی نمی رسی، اگر در آن راه زحمت بسیار نکشی.
14- مرد بزرگ کسی است که در سینه خود قلبی کودکانه داشته باشد.
15- بسا کسان که در زندگی مورد نفرت و بیزاری بودند، ولی پس از مرگ، پیشوای اهل دل و محبوب [=دوست داشته شده‌ی] همگان شدند.
16- ناچیز شمردن درد و مرگ، نخستین وظیفه ی مرد است.
زندگینامه سیسرون :
سیسرون (زاده ۱۰۶-درگذشته ۴۳ پیش از میلاد) خطیب معروف رومی بود. مارکوس تولیوس سیسرو خطیب، سیاست مدار و نویسنده رومی، متولد ۰۳٫۰۱٫۱۰۶ قبل از میلاد در «آرپی نوم»(۱) و مقتول در «فورمیا»(۲) به تاریخ ۰۷٫۱۲٫۴۳ قبل از میلاد بود. وی در آغاز جوانی ضمن سرودن شعر و ترجمه آثار یونانی، به آموختن فنون نظامی پرداخت و از هفده سالگی در جنگها شرکت جست و بعدها به مدت دو سال به سیاحت در مشرق زمین گذراند و در این سفر، فلسفه و علوم ادبی را از دانشمندان زمان فرا گرفت و در سال ۷۷ قبل از میلاد به رم بازگشت.