دسته بندی ها
سخن بزرگان (کونوسوکی ماتسوشیتا)
1- انسان در سختی و شکست می تواند تولدی دیگر اما نیرومندتر پیدا کند. شوق فروتنانه و از روی راستی، برای ارزیابی کنش های خویش در کانون شکوفایی انسان قرار دارد.
2- شیوه مدیریت هر کس برخاسته از فلسفه و تفکر اوست.
3- تصمیم درست برآیند فلسفه ای درست و استوار است.
4- احساس مسئولیت نسبت به جامعه، هسته اصلی داد و ستد را تشکیل می دهد.
5- ماتسوشیتا الکتریک پیش از آنکه لوازم برقی بسازد، آدم می سازد.
6- بیاموزید که مردم چه می خواهند و بر پایه آن رفتار کنید.
7- فلسفه شرکت باید در دل و جان هر کارمندی چنان جای گیرد که بخشی از خون تن او شود.
8- هفتاد درصد فکر مدیر باید متوجه نکات مثبت و تنها سی درصد متوجه نکات منفی افراد باشد.
9- کالای فروشگاه شما هم مانند دختری است که به خانه بخت رفته است؛ آن را از یاد نبرید.
10- مدیر شایسته و توانا کسی است که اجازه می دهد زیردستانش کار را تا جایی که در قالب نتیجه نهایی است بر پایه تشخیص خود انجام دهند.
11- فرمان دادن و فرمان بردن، کار را به پایان نمی رساند. همکاری و همفکری است که شگرد راستین مدیریت کامیاب به شمار می رود.
زندگینامه کونوسوکی ماتسوشیتا :
کونوسوکی ماتسوشیتا در سال 1894 در دهکده‌ای در کشور ژاپن به نام واسامورا به دنیا آمد. ماتسوشیتا فرزند کوچک خانواده ده نفری خود بود. بر پایه معیار‌های ژاپنی آغاز سده بیستم، افراد خانواده ماتسوشیتا را می‌توان خانواده مرفه به شمار آورد اما در سال 1899 به دلیل ورشکستگی پدر، اوضاع اقتصادی خانواده فروپاشید و مرحله جدیدی از زندگی برای ماتسوشیتا و خانواده اش آغاز شد. ترک محل سکونت، دوری از خانواده، ترک تحصیل، پرداختن به کار سخت، مصائبی بود که ورشکستگی پدر برای او به ارمغان آورد. به دلیل فقر و بیماری و نداری، ماتسوشیتا در 27 سالگی خود، تمام اعضای خانواده خود را از دست داده بود. این سالها همراه با کونوسوکی ماتسوشیتا در سال 1894 در دهکده‌ای در کشور ژاپن به نام واسامورا به دنیا آمد. ماتسوشیتا فرزند کوچک خانواده ده نفری خود بود. بر پایه معیار‌های ژاپنی آغاز سده بیستم، افراد خانواده ماتسوشیتا را می‌توان خانواده مرفه به شمار آورد اما در سال 1899 به دلیل ورشکستگی پدر، اوضاع اقتصادی خانواده فروپاشید و مرحله جدیدی از زندگی برای ماتسوشیتا و خانواده اش آغاز شد. ترک محل سکونت، دوری از خانواده، ترک تحصیل، پرداختن به کار سخت، مصائبی بود که ورشکستگی پدر برای او به ارمغان آورد. به دلیل فقر و بیماری و نداری، ماتسوشیتا در 27 سالگی خود، تمام اعضای خانواده خود را از دست داده بود. این سالها همراه با ابتلاء وی به نوعی بیماری ریوی بود که تا پایان عمرش گریبان گیر او بود. او در سال 1917، در حالی که در شغل خود موفق بود شرکت محل کار خود را ترک کرد و تصمیم گرفت از آن به بعد برای خود کار کند.
