محاسبه آنلاین حروف ابجد (کبیر - صغیر - وسیط)
حروف ابجد چیست؟
حروف ابجد از قدیم تا به حال خواص و کاربرد‌های فراوانی داشته است. از خواص و کاربرد حروف ابجد می‌توان به کاربرد‌هایی مثل طالع بینی، شماره گذاری، دعا نویسی که برخی به آن اعتقاد دارند و برخی دیگر اعتقاد ندارند، اشاره کرد.
حتما تا به حال اسم حروف ابجد به گوشتان خرده و شنیده‌اید که حروف ابجد دارای خواص و کاربرد‌هایی است. حضرت محمد (ص) در رابطه با حروف ابجد فرمودند: تفسیر حروف ابجد را یاد بگیرید، چرا که همه شگفتی‌ها در آن است. پس اگر می‌خواهید با کاربرد‌ها و شگفتی‌های حروف ابجد آشنا شوید با ما همراه باشید.
حروف ابجد عبارتند از: حروف "الف، ب، ج، د، ه، و، ز، ح، ط، ی، ک، ل، م، ن، س، ع، ف، ص، ق، ر، ش، ت، ث، خ، ذ، ض، ظ، غ" که این حروف را با کلمات ابجد، هوز، حطى، کلمن، سعفص، قرشت، ثخذ و ضظغ معرفی میکنند. هرکدام از حروف ابجد اعدادی از ۱ تا ۱۰۰۰ را به خود اختصاص میدهد.
خواص و کاربرد حروف ابجد
در قرن‌های گذشته از علم اعداد وحروف بسیار استفاده می‌کردند. به همین خاطر نگارش‌های به جا مانده از بابلیان و مصریان مثل حساب‌های نجومی و تقویمی، همه به حروف ابجدی است.
برخی از حاکمان قدیم معتقدند که هر کدام از این حروف دارای خواص و کمالاتی هستند و چنین گفته‌اند که حرف به منزله جسد است، و عدد به منزله روح. یعنی برای مثال بین دو کلمه‌ای که دارای عدد واحدی هستند، ارتباط خاصی می‌توان تصور کرد.
امروزه خواص و کاربرد حروف ابجد بیشتر به مسائلی مثل طالع بینی و برخی دیگر که در ادامه ذکر میشود،مربوط است. البته توجه کنید که برخی این حروف و اعداد را قبول داشته و به آن معتقدند، ولی برخی دیگر اعتقادی به حروف ابجد و خواص آن ندارند.
انواع کاربرد حروف ابجد :
۱٫ ترتیب بندی: در متون بسیاری به جای شماره گذاری با اعداد، از حروف ابجد استفاده می شود. در برخی کتاب ها نیز صفحات مقدمه با حروف ابجد شماره گذاری می شود.
۲٫ رمزگذاری: از حروف ابجد برای نوشتن رمز نیز استفاده می شود. مثلا در متن یک نامه یا یک نوشته می توان به جای اشاره مستقیم به یک واژه یا جمله، معادل عددی ابجد آنها نوشته شود و یا بالعکس آن نیز امکان پذیر است.
۳٫ موسیقی:از حروف ابجد در موسیقی پس از اسلام، در ثبت اصوات و دساتین استفاده شده است. به عنوان مثال نغمه های دستگاه شور با حروف ابجد عبارت بودند از:«یح یه یب ی ح. ه. ج. ا» و فاصله ها و ابعاد آن ها:«ط ط. ج ج ط. ج ج» که در موسیقی امروز به ترتیب نت های سل، لاکرن، سی بمل، دو، ر، می بمل، فا و سل را تشکیل می دهند.
۴٫ تاریخ: از حروف ابجد می توان برای به خاطر سپاری اعداد مهم یا تاریخ های مهم استفاده کرد. مثلا می توان اعداد و حروف معادل آنها را مانند یک واژه یا شعر به خاطر سپرد. مثلا کلمه عدل مظفر با حساب جمل، ۱۳۲۴ می شود. این عدد همان سالی است که مظفرالدین شاه، مشروطیت را امضاء نمود.
۵٫ علوم غریبه:مردم در گذشته اعتقاد داشتند که اعداد روح حروف هستند. به عنوان نمونه میان کلماتی که اعداد یکسانی داشتند ارتباط خاصیی وجود دارد. بخشی از علوم غریبه بر مبنای رابطه حروف و اعداد و توانایی ترکیب روح کلمات با هم استوار شده است.
۶٫ عرفان:علم حروف در عرفان اسلامی اهمیت بسیاری داشته است و آثاری نیز در باب آن به جا مانده است مانند رساله “الدر المکنون فی علم الحروف”، و رساله “مفتاح الاسرار در علم جفر و حروف” از محی الدین عربی
۷٫ اسطرلاب:با توجه به درآمیختگی علم حروف و اعداد ابجد در زمانهای قدیم بسیاری از تقویم و طلسم هایی که مصریان و بابلی ها درست می کردند، این حروف کاربرد فراوانی داشته است. در علم اسطرلاب نیز به همین منوال از حروف ابجد استفاده می شود.
بیشتر در مورد حروف ابجد
واژه «اَبجد» از نخستین چهار حرف الفبای قدیم سامی ساخته شده و به کاربرد حروف به جای اعداد (حساب ابجد = حساب جمل)، یعنی ارزش عددی حروف در ترتیب الفبای سامی باستان، اشاره دارد. برخی آن را نام نخستین صورت از صور هشتگانه حروف جمل دانسته‌اند. در تعریفی دیگر، ابجد ترکیب چهار صامت نخست از صامت‌های بیست و دوگانه سامی ـ عربی است که از باب اختصار به ترتیب کهن الفبای عربی گفته شده است. در مشرق زمین، مجموعه حروف را (احتمالاً به منظور سرعت در حفظ کردن) در هشت لفظ قابل تلفظ اما بدون معنی به این ترتیب می‌آورند: ابجد، هوّز، حُطّی، کلمن، سعفص، قَرِشت، ثخذ، ضظغ.
با توجه به اکتشافات اخیر (آثار رأس شَمره در شمال سوریه)، شاید الفبای خط اوگارتی‌ها، نخستین الفبایی باشد که تاکنون شناخته شده است. نگارش این کتیبه‌ها که به خط میخی شبیه است به اواسط هزاره دوم پیش از میلاد می‌رسد. الفبای آن بر صامت‌ها استوار است و شامل بیست و دو حرف است که در شش گروه نخست الفبای ابجدی گرد آمده است. این الفبا از طریق زبان‌های آرامی به عربی راه یافته است. در دستگاه ابجدی فنیقی، بیش از ۲۲ حرف وجود ندارد و بنابراین بقیه صامت‌ها تا ۲۸ حرف در گروه‌های ثخذ و ضظغ به آن افزوده شده است.
این کار توسط اقوام غیرعرب که این خط را بکار برده‌اند، انجام گرفته است. ریشه‌یابی نویسندگان مسلمان درباره ترکیبات دستگاه ابجدی بسیار غریب و افسانه‌آمیز است. عرب‌ها گاه به هر یک از این هشت صورت معنایی خاص داده‌اند؛ مانند ابجد، یعنی آغاز کرد؛ هوّز، یعنی در پیوست؛ حطّی، یعنی واقف شد؛ کلمن، یعنی سخنگو شد؛ سعفص، یعنی از او آموخت؛ قرشت، یعنی تربیت کرد؛ ثخذ، یعنی نگاه داشت؛ و ضظغ، یعنی تمام کرد. برخی نیز شش ترکیب ابجد تا قرشت را نام پادشاهان مَدین پنداشته‌اند. در روایتی دیگر این ترکیبات را نام جنیان و در جای دیگر نام ایام هفته دانسته‌اند.
شش گروه اصلی دستگاه ابجدی را به این شکل نیز آورده‌اند: ابجاد (ابوجاد)، هاوز (هوّاز)، حاطی، کلمان (کلمون)، صاع فض، و قرست (قریسات). اختلاف در ترتیب ابجدی شرقی و غربی نیز شاید دلیلی جز اختلاف منابع نداشته باشد. در مغرب و اندلس، چهار گروه ابجدی اول با گروه‌های شرقی یکی است، اما بقیه به این صورت گروه‌بندی شده است: صعفض، قرست، ثخذ، ظغش.
