اطلاعات و معنی اسم چشمه

معنی اسم چشمه در فرهنگ فارسی عمید:
(زمین شناسی) محل خارج شدن طبیعی آب از زمین، [مجاز] نمونه، سوراخ ریز، منبع، مبدٲ و اصل چیزی، [مجاز] خورشید، آفتاب، [قدیمی] سوراخ ریز در پارچه یا جامه، [قدیمی] حلقه های ریز زره و کمربند.

معنی اسم چشمه در فرهنگ معین:
جایی از زمین یا کوه که به طور طبیعی آب از آن بیرون آید، سوراخ ریز، منبع، اصل، آب اندک، چیز اندک، قسم، نوع، ممر معاش.

معنی اسم چشمه در لغت‌نامه دهخدا:
جائی که آنجا آب جوشد و روان شود بمعنی چشمه ٔ آب معروف است، چشمه ٔ آب که منبع آب است، آنجایی از زمین که از آنجا آب جوشد و روان شود، جائی که از آن آب میزاید، منبع آب طبیعی، جایی در زمین اعم از دشت یا جنگل یا کوه که از آنجا بطبیعت آبی کم یا زیاد بیرون آید، عَین، یَنبوع، سُفت و سوراخ سوزن و جوالدوز را نیز گویند، حلقه ٔ کمربند، مطلق سوراخ و روزن، سوراخ خرد چون سوراخ آبکش و سوراخ روبند و غیره، سوراخ‌های کوچکی که در میان تار و پود هر بافته‌ای می‌باشد، هر یک از سوراخ‌ها که با کشیدن تارها و پودها برای زینت در جامه کنند، هر یک از سوراخ‌های مربع خرد که در جامه است و از کشیدن تارها درپودها حاصل شود، هریک از فاصله‌ها و فرجه‌های سخت خرد در جامه که از دویدن تار و پود بر یکدیگر پیدا آید، سوراخ‌ها که به عمد بر جامه کنند، منبع و ینبوع و اصل و مبداء و مصدر، ممر معاش، محل روزی، دهانه ٔ قرحه یا جراحت، قسم، نوع، رشته، چیز اندک، مقدار کم.

معنی اسم چشمه در فرهنگ فارسی:
(اسم) جایی که آب از زمین بیرون آید، سوراخ ریز (مانند سوراخ سوزن جوالدوز)، حلقه (دام، زره، کمربند)، منبع، اصل، مبدا،ممر معاش، محل ارتزاق، دهان، جراحت، قسم، نوع، فن بند، طاق (پل گنبد)، خورشید.