1- میان آدمیان چیزی نیست، جز دیوارهایی که خود ساخته اند.

2- فرق انسان و سگ در آن است که اگر به سگی غذا بدهی، هرگز تو را گاز نخواهد گرفت.

3- بشریت به ظاهر نیست، به باطن است.

4- بدترین و خطرناک ترین کلمات اینست : همه اینگونه اند.

5- ما، آدمیان را بیشتر به سبب خوبی‌هایی که خود، در حق‌شان کرده‌ایم، دوست می‌داریم، تا به سبب خوبی‌هایی که آنان در حق ما کرده‌اند.

6- همه می خواهند بشریت را عوض کنند، ولی افسوس هیچ کس در این اندیشه نیست که خود را عوض کند.

7- به دوستانت خوبی کن، محبت شان نسبت به تو بیشتر می شود و به دشمنان خوبی کن تا دوست شوند.

8- در عالیترین طبقات اجتماع و همچنین در پست ترین طبقات آن، زن آلتی بیش برای کامرانی نیست.

9- بشر تا زمانی که زندگی را به عنوان چیزی مقدس باور نداشته باشد و به همنوعان خود به چشم برادر نگاه نکند، زندگی دیگران را تباه خواهد کرد.

10- برای کشف اقیانوسهای جدید باید شهامت ترک ساحل آرام خود را داشته باشید؛ این جهان، جهان تغییر است نه تقدیر.

11- مردان بلندنام و باافتخار هرگز نمی میرند، زیرا که گورشان قلوب نسل های آینده است.

12- مالکیت زمین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چنانچه مقرر گردد که زمین متعلق به هیچ کس نباشد، مگر آن کس که روی آن کار می کند، آنگاه می توان آزادی ِ پایدار را تضمین کرد.

13- دوست داشتن، رحمت است؛ مورد محبت قرار گرفتن، خوشبختی است.

14- در زندگی، هرکس راه و روش راستی و درستی را بپیماید، زودتر به هدف می رسد.

15- آفتاب به گیاهی حرارات می دهد که سر ازخاک بیرون آورده باشد.

16- عشق گوهری گرانبها است اگر با عزت همراه باشد.

17- تاریخ نگاران شبیه افراد ناشنوا هستند، [ چرا که ] مدام به پرسش هایی پاسخ می گویند که هیچ کس از آنها نپرسیده است.

18- موضوع تاریخ، زندگی مردمان و بشریت است.

19- انسان نمی تواند به تنهایی و برای خود زندگی کند؛ این مرگ است نه زندگی.

20- در زندگی وضعی نیست که انسان نتواند به آن خو بگیرد، به ویژه هنگامی که ببیند همه ی اطرافیانش آن را پذیرفته اند.

21- به هنگام عزیمت و در لحظه های حساس زندگی، انسان هایی که توانایی بررسی کرده های خویش را دارند به اراده ای قوی دست می یابند.

22- تصور این موضوع که سرنوشت بشر می تواند با تدبیرهای عقلانی تغییر مسیر یابد و راه درست را در پیش گیرد، زندگی را به معنای واقعی ناممکن می سازد.

23- تنها هدف زندگی، رسیدن به سعادت و کسب لذت است. رسیدن به لذت و خوشی هدفی شایسته و درخور حیات است. بخشش، صلیب و فداکاری، همه در راستای رسیدن به لذت و شادمانی قرار گرفته اند.

24- «عشق ورزیدن کافی است، آنگاه همه چیز لذت بخش است.

25- هنر خوب است، اگر احساسات خوب را ترویج کند. احساسات هنگامی خوب است که شعور جداکننده ی نیک و بد به خوبی آنها حکم دهد و این شعور در میان مردم یک عصر مشترک است. هنر جهانی یک محک درونی دارد که پا برجا و بی خطاست و آن هم وجدان پاک نام دارد.

26- هنر، نتیجه ی تحریک احساسات و هدف آن نیز انتقال امور نفسانی و عواطف انسانی است.

27- هیچ پدیده ای تحت تأثیر سنت گرایی، به اندازه ی قلمرو هنر آسیب پذیر نیست.

28- این زیبایی نیست که آفریننده ی عشق است، بلکه عشق است که آفریننده ی زیبایی است.

29- هر وقت خواستید درباره ی راه رفتن دیگری قضاوت کنید، کمی با کفشهای او راه بروید.

30- انسان، تنها برای نیکی کردن آفریده شده است.

31- بهترین رویداد زندگی زمانی است که آدمی خود را می شناسد.

32- جنگ چنان بی عدالتی ای است که همه ی آنهایی که آن را به راه می اندازند، می بایست صدای وجدان را در درون خود خفه کرده باشند.

33- نیکی همه چیز را مغلوب می کند و خودش مغلوب نمی شود.

34- انسانی که معنا و هدف زندگی را بداند، نه تنها خود را با افراد ملت خویش برابر خواهد دانست، بلکه با تمام ابنای اقوام دیگر نیز مساوی خواهد شمرد.

35- کاری که تنها سود شخصی در آن منظور شده باشد، شرافتمندانه نیست.

36- در دنیا لذتی که با لذت مطالعه برابری کند، وجود ندارد.

37- نیکی، همه چیز را شکست می دهد و خود، هرگز شکست نمی خورد.

38- نوشتن ده جلد کتاب فلسفه آسانتر از آن است که انسان تنها یک قاعده و دستور تنها را به مرحله ی اجرا و عمل درآورد.