سخن بزرگان (هلن کلر)
1- ما به تنهایی کاری از پیش نمی‌بریم، با یکدیگر می‌توانیم کارهای بسیاری بکنیم.
2- زندگی بدون دل و جرأت، زندگی نیست.
3- به هر کاری که اراده کنیم تواناییم، اگر آن گونه که سزاوار است پیگیر باشیم.
4- اگر آفتاب را به نظاره بنشینی، سایه را نتوانی دید.
5- چهره ی خود را به سوی خورشید بگردان، آن گاه تمام سایه ها پشت سر تو خواهند افتاد.
6- خوشبختی، لذت مشترکی است که حاصل یاری بدون چشم داشت به دیگران است.
7- با مرگ هر دوست ... جزیی از وجود من نیز دفن می شود ... اما سهم آنان در خوشی ها و لذتهایم، مرا وا می دارد تا در این دنیای فانی باقی بمانم.
8- تا زمانی که توده مردم برای بهبود حال یکدیگر احساس مسئولیت نکنند، عدالت اجتماعی تحقق نمی یابد.
9- زندگی، پیاپی شدن درس هایی است که می بایست زنده بود تا درک شان کرد.
10- هنگامی که دری از خوشبختی به روی ما بسته می شود، دری دیگر باز می گردد، اما اغلب چنان به درِ بسته چشم می دوزیم که درهای باز را نمی بینیم.
11- چنانچه به خورشید بنگری، سایه ای نخواهی یافت.
12- بیچاره ترین انسان در دنیا، فرد بینایی است که فاقد یک چشم انداز آرمانی است.
13- در ایام کریسمس تنها کسی که نابیناست، شخصی است که قلبش کریسمسی نیست.
14- زندگی، تاریخ شمار روابط دوستانه است. دوستان، هر روز دنیا را از نو می سازند. بدون عشقِ دوستان، قلبها قدرت تپیدن برای زندگی را ندارند.
15- زمانی که دری از شادی بسته می شود، در دیگری گشوده می گردد؛ اما اغلب آن قدر به آن در بسته توجه داریم که دری را که برایمان گشوده است نمی بینیم.
16- من در آرزوی انجام خدمتی بزرگ و پرشکوه زندگی می کنم، اما سخت ترین وظیفه من انجام خدمات کوچکی است که به گونه ای بزرگ و شکوهمند پدیدار شوند.
17- قشنگ ترین چیزهای دنیا نه قابل دیدن و نه حتی قابل لمس کردن هستند؛ بلکه باید آنها را با قلب خود حس کنید.
18- من می توانم ادعا کنم که در هنر تحمل بار سرنوشت، خواه شادی و خواه محنت، آنقدر مسلط شده ام که سختی ها و رنجها در نهاد من وجد و نشاطی ایجاد می کند که به سعادت نزدیک است.
19- ما بیشتر زمانها به درهایی که شادی را بر ما بسته است، نگاه می کنیم، اما هیچ گاه کسی را که برایمان درهای شادی را بگشاید نمی بینیم.
20- زندگانی را بیش از حد تصورم زیبا یافتم.
21- تا ایمان به هدف، امید و سخت کوشی نباشد کاری از پیش نمی رود.
22- گرامی ترین ها و زیباترین ها در جهان نه دیده می شوند و نه حتی لمس می گردند؛ آنها را تنها باید در دل حس کرد.
23- خوشبختی شکل ظاهری ایمان است. تا زمانی که ایمان و امید و سخت کوشی نباشد، هیچ کاری را نمی توان انجام داد.
24- همیشه به نور خورشید بنگرید، در این صورت، تاریکی ها و سایه ها را نخواهید دید.
25- کامیابی و شادمانی تو در درونت قرار دارد، اراده کن که شاد بمانی، آن زمان، تو و شادمانی‌ات، میزبان نامریی دشواریها خواهید بود.
26- من فقط یکی هستم، ولی هنوز هم یکی هستم. هر کاری نمی‌توانم بکنم، ولی هنوز می‌توانم کاری بکنم. از انجام آنچه می‌توانم، سر باز نخواهم زد.
27- زندگی، توانایی رویارویی با پیشامدها است و چیزی بیش از این نمی باشد.
زندگینامه هلن کلر :
هلن آدامز کِلِر (به انگلیسی: Helen Adams Keller) (زاده ۲۷ ژوئن، ۱۸۸۰، تاسکامبیا، آلاباما - درگذشته ۱ ژوئن، ۱۹۶۸، ایستن، کنتیکت) نویسنده نابینا و ناشنوا و فعال سوسیالیست آمریکایی بود. هلن کلر از زمانی که در دانشگاه «رادکلیف» دانشجو بود، نگارش را آغاز کرد و این حرفه را ۵۰ سال ادامه داد. علاوه بر «زندگی من»، ۱۱ کتاب و مقالات بیشماری در زمینه نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و حقوق زنان به رشته تحریر در آورده است.